Rozpowszechnienie i znaczenie traumy dziecięcej w grupie pacjentów uzależnionych od alkoholu

Wprowadzenie
Doniesienia naukowe zgodnie potwierdzają, że doświadczenie w okresie dzieciństwa jakiejkolwiek formy przemocy jest czynnikiem ryzyka występowania zaburzeń psychicznych w wieku dorosłym, w tym problemów związanych z alkoholem. Poniższa praca ma na celu dokładną analizę znaczenia doświadczenia traumy w dzieciństwie (TD) u osób uzależnionych od alkoholu. Opracowanie przygotowano na podstawie anglojęzycznego piśmiennictwa z bazy Medline oraz polskich prac dostępnych za pośrednictwem wyszukiwarki Google.

Przegląd literatury
Doświadczenie traumy w dzieciństwie (przemocy fizycznej lub emocjonalnej, zaniedbania, wykorzystania seksualnego) lub innych niekorzystnych zdarzeń, np. dysfunkcyjnego środowiska domowego, jest istotnym czynnikiem ryzyka używania alkoholu. Doświadczenia te sprzyjają wczesnemu wiekowi inicjacji picia alkoholu, szkodliwemu używaniu i uzależnieniu od alkoholu w dorosłości. Dowiedziono, że uzależnienie od alkoholu u osób z TD w wywiadzie charakteryzuje się cięższym przebiegiem i gorszymi wynikami leczenia niż u osób, które traumy nie przeżyły. Osoby uzależnione od alkoholu, które doświadczyły TD, istotnie częściej cierpią na zaburzenia psychiczne, takie jak zaburzenia nastroju, lękowe czy zespół stresu pourazowego, współistniejące z uzależnieniem od alkoholu. Zwiększone jest także ryzyko zachowań autoagresywnych. W dostępnej literaturze wykazano, że osoby uzależnione podejmujące próby samobójcze lub samookaleczające się częściej zgłaszały doświadczenie przemocy i zaniedbania niż osoby uzależnione, u których takie zachowania nie występowały.

Wnioski
Doświadczenie traumy w dzieciństwie ma niewątpliwie negatywny wpływ na przebieg i rokowanie uzależnienia od alkoholu. Niezbędne zatem wydaje się uwzględnianie w procesie terapeutycznym znaczenia i konsekwencji takich doświadczeń. Aby było to możliwe, kluczowe jest prowadzenie dalszych badań.



Introduction
The long-term consequences of childhood traumatic events have been a subject of multiple studies. These studies revealed that people, who were maltreated in childhood, suffered frequently from mental disorders, including alcohol related problems. The aim of this review was to analyse the significance of childhood trauma (CT) in alcohol dependence. Medline database and Google were searched for this purpose.

Literature review
Childhood maltreatment (physical or emotional abuse and neglect, sexual abuse) or other adverse life events such as household dysfunctions are important risk factors of using alcohol. It is a contributor to early drinking initiation, alcohol abuse and alcohol dependence in adulthood. Current research confirms that the course of alcohol dependence in individuals who experienced traumatic life events might be severe and outcomes of treatment might be poor. Alcohol-dependent patients who were maltreated in childhood more commonly suffer from comorbid mental disorders, such as mood or anxiety disorder and posttraumatic stress disorder. There is also an increased risk of self-destructive behaviours (self-aggression). Alcohol-dependent patients with a history of a suicide attempt or self-injuries significantly more often report being maltreated in childhood than patients without history of self-aggression.

Conclusions
Childhood trauma significantly impairs course and prognosis of alcohol dependence. Taking into consideration the significance and consequences of childhood maltreatment, it seems very important to address this issue in the alcohol treatment process. However, in further investigation, it is important to develop knowledge on how childhood trauma affects alcohol use.