Rozpoznawanie i leczenie przewlekłej niewydolności serca – wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2021 r. w pigułce

Wstęp

W 2021 r. zostały opublikowane najnowsze wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (European Society of Cardiology – ESC) dotyczące postępowania u chorych z ostrą i przewlekłą niewydolnością serca (heart failure – HF) [1]. Wytyczne przynoszą wiele nowych i praktycznych informacji w zakresie diagnostyki i leczenia chorych z HF. Szczególną uwagę zwracają zmiany w stosunku do poprzedniej edycji wytycznych z 2016 r. [2] w zakresie terminologii – po raz pierwszy udało się sformułować uniwersalną definicję HF, są też modyfikacje w nomenklaturze dotyczącej klasyfikacji HF.

Definicja niewydolności serca
Według najnowszej definicji HF to zespół kliniczny, na który składają się typowe objawy podmiotowe, takie jak duszność, zmęczenie i obrzęki kostek, a także objawy przedmiotowe, np. podwyższone ciś­nienie w żyłach szyjnych, trzeszczenia i obrzęki obwodowe. Występowanie tych objawów spowodowane jest nieprawidłowościami w strukturze i/lub czynności serca, które prowadzą do podwyższonego ciśnienia wewnątrzsercowego, a także do zmniejszenia pojemności minutowej serca w spoczynku bądź pod wypływem obciążenia. W diagnostyce HF niezmiernie istotna jest identyfikacja etiologii dysfunkcji mięśnia sercowego, ponieważ determinuje to dalsze postępowanie. Niewydolność serca dotyczy ok. 1–2% dorosłej populacji. Dominującymi przyczynami HF w krajach rozwiniętych są przewlekły zespół wieńcowy oraz nadciśnienie tętnicze, do innych przyczyn należą wady zastawkowe, arytmie, kardiomiopatie, toksyczne uszkodzenie mięśnia sercowego, wrodzone wady serca, uszkodzenie serca związane z zakażeniem wirusowym lub bakteryjnym, stosowanie chemioterapii lub radioterapii skierowanej na klatkę piersiową, choroby wsierdzia i osierdzia, choroby autoimmunologiczne, choroby nerwowo-mięśniowe.
Tradycyjnie HF dzieli się na fenotypy na podstawie pomiaru frakcji wyrzutowej lewej komory (left ventricle ejection fraction – LVEF) (tab. 1). W grupie pacjentów z niewydolnością serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory (HF with reduced ejection fraction – HFrEF) oraz niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory (HF with preserved ejection fraction – HFpEF) nie ma zmian w stosunku do poprzedniej edycji wytycznych. Nadal HFrEF rozpoznajemy przy LVEF ≤ 40%. Rozpoznanie HFpEF wymaga obiektywnych dowodów nieprawidłowości strukturalnych lub czynnościowych serca (LVEF ≥ 50%), a także podwyższonego stężenia peptydów natriuretycznych w osoczu,...


View full text...