Ryzyko sercowo-naczyniowe u kobiet w okresie okołomenopauzalnym i pomenopauzalnym, postępowanie terapeutyczne w nadciśnieniu tętniczym

U kobiet w okresie pomenopauzalnym istotnie zwiększa się liczba zdarzeń sercowo-naczyniowych, co w dużej mierze wiąże się z niedostateczną kontrolą czynników ryzyka wystąpienia chorób układu krążenia. Szczególnie duże znaczenie jako czynnik ryzyka ma nadciśnienie tętnicze, a jego prawidłowa kontrola odgrywa kluczową rolę w leczeniu. Objawy naczynioruchowe są jednym z uciążliwych objawów wypadowych okresu okołomenopauzalnego i pomenopauzalnego i dlatego przy doborze terapii przeciwnadciśnieniowej należy je uwzględnić, a także występującą wówczas wzmożoną stymulację współczulną. W leczeniu standardem powinny być inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę I, a w przypadku działań niepożądanych antagoniści receptora AT1. Korzystne jest również zastosowanie antagonisty aldosteronu – spironolaktonu. Przy objawach zespołu klimakterycznego nie zaleca się stosowania dihydropirydynowych antagonistów wapnia. Terapia hormonalna ma zastosowanie jedynie w leczeniu objawów wypadowych i zapobiega pogarszaniu się jakości życia. W terapii złożonej korzystne jest wdrożenie syntetycznego gestagenu – drospirenonu, który blokuje receptory dla aldosteronu. Nie stosuje się terapii hormonalnej w profilaktyce pierwotnej i wtórnej choroby wieńcowej. Ginekolodzy i specjaliści zajmujący się chorobami układu krążenia powinni wspólnie wypracować strategię identyfikacji i zwalczania czynników ryzyka wystąpienia chorób serca i naczyń.

Cardiovascular events increase significantly in women after menopause. The reason is probably insufficient control of risk factors of cardiovascular disease. Hypertension has a enormous value as a risk factor and should be good controlled during treatment. Vasomotor symptoms and sympatethic activity are very onerous symptoms in peri- and postmenopausal period and should be taken into the consideration by hypertension treatment. Angiotensin convertase enzyme inhibitor and antagonist AT1 should be a standard of hypertension treatment. The management of spironolactone – antagonist of aldosterone – is also beneficial. Dihidropiridine calcium antagonists should not be used in menopause. Hormonal therapy is applicable in treatment of vasomotor symptoms and protect from worse quality of life. Hormonal therapy is not used in primary and secondary prevention. Synthetic gestagen-drospirenon that blocks aldosterone’s receptors is profitable in the multiple therapy. Ginaecologists and specialists who treat cardiovascular diseases should together create indentifiable strategy to combat risk factors of cardiovascular disease.