Ścieżki kariery lekarzy we Francji

W naszym cyklu poświęconym ochronie zdrowia w krajach europejskich
przedstawiliśmy już system hiszpański i szwedzki.





System ochrony zdrowia we Francji finansowany jest ze środków zarówno prywatnych, jak i publicznych. Około 82 proc. populacji jest ubezpieczone w funduszu zdrowia dla pracowników, a wysokość wpłat od pracodawców i pracowników jest regulowana przez parlament. Fundusze ubezpieczeniowe są wspomagane przez ubezpieczenia indywidualne, oferowane przez towarzystwa grup zawodowych. 2/3 łóżek szpitalnych znajduje się w sektorze publicznym. Szpitale prywatne mogą należeć zarówno do lekarzy, jak i do firm. Szpitale publiczne dysponują ograniczonym budżetem, choć jest on bez porównania większy niż budżet szpitali w Polsce, a lekarzy zatrudniają na etaty, podczas gdy szpitale prywatne negocjują kontrakty. Pacjenci mogą pójść do lekarza pierwszego kontaktu, jak i bezpośrednio do specjalisty. Lekarze pierwszego kontaktu oraz pielęgniarki środowiskowe są opłacani za konkretne usługi zdrowotne. System zdrowia we Francji zorganizowany jest na ogólnokrajowym, regionalnym oraz lokalnym poziomie, a pomiędzy socjalnymi funduszami ubezpieczeniowymi i władzami gminnymi istnieje bardzo ścisła współpraca. W przypadku opieki ambulatoryjnej sytuacja wygląda podobnie. Sprawowana jest ona głównie przez lekarzy prowadzących prywatną praktykę. Większość tych lekarzy podpisuje kontrakty z funduszami ubezpieczeniowymi. Są też lekarze świadczący usługi ambulatoryjne w publicznych zakładach opieki zdrowotnej, będący pracownikami etatowymi i wynagradzanymi miesięczną pensją.

Każda osoba ubezpieczona ma prawo do wolnego wyboru lekarza. Pacjent płaci honorarium bezpośrednio lekarzowi, po czym otrzymuje zwrot ok. 75 proc. kosztów tego honorarium z funduszu ubezpieczeniowego. Część lub całość tej opłaty może odzyskać dzięki dobrowolnemu ubezpieczeniu dodatkowemu w ramach ubezpieczeń wzajemnych lub w firmie prywatnej. Współpłacenie jest ograniczone lub przysługuje zwolnienie z opłat, w zależności od sytuacji materialnej ubezpieczonego i wysokości kosztów leczenia, a także przyczyn choroby. Dla przykładu z opłat częściowych zwolnieni są inwalidzi wojenni, kobiety ciężarne 4 mies. przed porodem oraz ciężko poszkodowani w wypadku przy pracy. Chorzy na choroby przewlekłe, w tym hemofilię, gruźlicę, psychozy (lista obejmuje ok. 30 takich chorób) także otrzymują 100-procentowy zwrot kosztów leczenia.
...


Pełna treść artykułu...