Magnetic resonanse in ischaemic heart disease

Rezonans magnetyczny (ang. magnetic resonance – MR) jest stosowany w obrazowaniu serca od ponad dwudziestu lat. Postęp techniki sprawia, że jego rola w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca w ostatnich latach się zwiększa. Wyrazem tego jest wzrastająca liczba publikacji, konferencji naukowych oraz szkoleniowych na temat rezonansu magnetycznego serca. Wysoka frekwencja podczas sesji Rezonans magnetyczny – nowe narzędzie w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca, zorganizowanej w trakcie XIV Kongresu Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego we wrześniu 2010 r. w Poznaniu, świadczy o dużym zainteresowaniu tym tematem w Polsce.

Główną zaletą rezonansu magnetycznego jest możliwość oceny morfologii oraz globalnej i regionalnej funkcji serca, perfuzji miokardium i charakterystyki tkanek w trakcie jednego badania. W przeciwieństwie do tomografii komputerowej (ang. computed tomography – CT) czy badań z zakresu medycyny nuklearnej rezonans magnetyczny nie naraża pacjenta na promieniowanie jonizujące [1].

Wadą metody jest wysoki koszt sprzętu i oprogramowania, obecność specyficznych dla MR przeciwwskazań, stosunkowo długi czas badania i brak wyspecjalizowanych operatorów: techników i lekarzy.

Ocena funkcji serca w rezonansie magnetycznym

Do oceny dynamicznej ruchu serca stosowane są sekwencje o wysokim kontraście pomiędzy miokardium i krwią w jamach serca (tzw. sekwencje True FISP, FIESTA, SSFP). Rejestrują one poszczególne fazy cyklu pracy serca z dużą rozdzielczością czasową (~50 ms) w trakcie 5–10 odcinków R-R, na zatrzymanym oddechu. Poszczególne fazy odtworzone w pętli czasowej (cine) ukazują ruch serca. Wadą tych sekwencji, ze względu na najczęściej stosowane retrospektywne bramkowanie EKG, jest wrażliwość na artefakty spowodowane niemiarową pracą serca. Nowoczesne aparaty pozwalają na badania dynamiczne serca w czasie rzeczywistym na swobodnym oddechu, bez bramkowania EKG (przy zastosowaniu tzw. obrazowania równoległego), co ułatwia obrazowanie u chorych niewspółpracujących. Na podstawie obrazów cine w osi krótkiej serca obliczane są parametry funkcji komór serca i jego masa.

Rezonans magnetyczny jest uważany za złoty standard w ocenie parametrów funkcji serca, objętości i mas komór ze względu na większą powtarzalność pomiarów w porównaniu z echokardiografią czy wentrykulografią [2].

Obrazy serca w ruchu pozwalają na jakościową lub ilościową ocenę funkcji regionalnej serca: pomiar...


View full text...