Sesja plenarna II
Trichotillomania – obraz kliniczny i postępowanie

Trichotillomania jest rzadkim schorzeniem psychiatrycznym, w którym przewlekłe wyrywanie włosów doprowadza do zauważalnego wyłysienia lub przerzedzenia włosów. Choroba okazuje się przyczyną znacznego stresu i istotnie upośledza jakość życia pacjenta. Osoby dotknięte tym schorzeniem zazwyczaj odczuwają narastające uczucie napięcia przed czynnością wyrywania włosów, a sama czynność rozładowuje stres lub stanowi dużą przyjemność. Początek zachorowania przypada zazwyczaj na wiek dziecięcy oraz okres dojrzewania. Dziewczęta chorują kilkakrotnie częściej niż chłopcy. W obrazie klinicznym najczęściej obserwuje się wyrywanie włosów owłosionej skóry głowy, znacznie rzadziej włosy mogą być wyrywane z innych obszarów. Leczenie trichotillomanii zależy od wieku pacjenta. Dzieciom zazwyczaj wystarczy opieka psychologiczna lub terapia behawioralna pod nadzorem psychiatry. Starsi pacjenci często wymagają włączenia farmakoterapii, głównie inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny.

Trichotillomania (TTM) is an impulse control disorder characterized by chronic hair pulling which causes noticeable hair loss. The disorder produces stress and significant impairment of quality of life. Usually patients experience increasing tension before hair pulling that is relieved by pulling and this action is gratifying or pleasurable. The disease usually starts in children and adolescents. Girls suffer from the disease considerably more often than boys. Scalp is the most commonly involved region, but sometimes patients pull hair from other parts of the body. Treatment depends on the age of patients. The most beneficial therapy for children with TTM is behavioural therapy under the supervision of a psychiatrist. For older patients pharmacotherapy is needed, mainly serotonin reuptake inhibitors.