Sezonowość i sen u pacjentów z chorobą afektywną i z wyrównanym nastrojem
Autor: Izabela Żmijewska
Data: 16.01.2012
Źródło: Seasonality and sleep: a clinical study on euthymic mood disorder patients. Brambilla C, Gavinelli C, Delmonte D, Fulgosi MC, Barbini B, Colombo C, Smeraldi E. Depress Res Treat. 2012;2012:978962
Badacze Brambilla i wsp. przeprowadzili badanie koncentrujące się na analizie sezonowości objawów i zaburzeń snu u pacjentów zarówno w fazie eutymii jak i ostrego epizodu choroby w przebiegu zaburzeń nastroju.
W badaniu wzięło udział 113 pacjentów ambulatoryjnych (kobiet 80, mężczyzn 33) w stanie wyrównanego nastroju. Spośród nich, 46 osób chorowało na depresję nawracającą, natomiast 67 osoby, miały zdiagnozowaną chorobę afektywną dwubiegunową. Kryteriami włączenia do badania były: rozpoznanie choroby jednobiegunowej bądź dwubiegunowej zgodnie z obowiązującymi amerykańską klasyfikacją DSM-IV, pacjenci z wyrównanym nastrojem weryfikowanym skalą Hamilto-na (HDRS <8), bądź skalą manii, którzy otrzymywali leczenie profilaktyczne: lit ( poziomy pomiędzy 0.5 and 0.7 mmol/L) bądź SSRI zgodnie z dominującą biegunowością. Celem weryfikacji obrazu klinicznego w badaniu zastosowano skale: SPAQ (ang. seasonal pattern assessment ques-tionnaire) MEQ (ang. morningness eveningness questionnaire) oraz MOS (ang. medical outcomes study sleep scale). Dodatkowo analizowano dane takie jak: dane demograficzne, polarność, wiek początku choroby, ilość epizodów, index nawrotowości (ilość epizodów/długość choroby), obciążenie rodzinne, otrzymywana terapia w korelacji z wpływem klinicznych czynników związanych z rytmem dobowym takich jak: zaburzenia snu, sezonowość, chronotypia.
Wyniki wykazały, iż pacjenci z dodatnim obciążeniem rodzinnym chorobą afektywną mieli większe sezonowe wahania nastroju. Zaburzenia snu były bardziej nasilone u osób z chorobą afektywną jednobiegunową w porównaniu do pacjentów z chorobą afektywna dwubiegunową (t = −2.27; P = 0.003). W ocenie chronotypii użyto wyniki przeprowadzonej skali MEQ i wyszczególniono podty-py: preferencję aktywności porannej (>59 punktów w MEQ) bądź wieczornej (<41) oraz pośredniej (>41 and <59). Pacjenci z chronotypią poranną wykazywali mniejsze zaburzenia snu (t = 2.53; P = 0.013).
Bibliografia dla zainteresowanych
1. Impulse control disorder comorbidity among patients with bipolar I disorder. Karakus G, Tamam L. Compr Psychiatry. 2011 Jul-Aug; 52(4):378-85.
2. Sleep disturbance in euthymic bipolar patients. Sylvia LG, Dupuy JM, Ostacher MJ, Cowperthwait CM, Hay AC, Sachs GS, Nierenberg AA, Perlis RH. J Psychopharmacol. 2011 Sep 29.
3. The stability of the Seasonal Pattern Assessment Questionnaire score index over time and the validity compared to classification according to DSM-III-R. Christensen EM, Larsen JK, Gjerris A. J Affect Disord. 2003 Apr; 74(2):167-72.
Wyniki wykazały, iż pacjenci z dodatnim obciążeniem rodzinnym chorobą afektywną mieli większe sezonowe wahania nastroju. Zaburzenia snu były bardziej nasilone u osób z chorobą afektywną jednobiegunową w porównaniu do pacjentów z chorobą afektywna dwubiegunową (t = −2.27; P = 0.003). W ocenie chronotypii użyto wyniki przeprowadzonej skali MEQ i wyszczególniono podty-py: preferencję aktywności porannej (>59 punktów w MEQ) bądź wieczornej (<41) oraz pośredniej (>41 and <59). Pacjenci z chronotypią poranną wykazywali mniejsze zaburzenia snu (t = 2.53; P = 0.013).
Bibliografia dla zainteresowanych
1. Impulse control disorder comorbidity among patients with bipolar I disorder. Karakus G, Tamam L. Compr Psychiatry. 2011 Jul-Aug; 52(4):378-85.
2. Sleep disturbance in euthymic bipolar patients. Sylvia LG, Dupuy JM, Ostacher MJ, Cowperthwait CM, Hay AC, Sachs GS, Nierenberg AA, Perlis RH. J Psychopharmacol. 2011 Sep 29.
3. The stability of the Seasonal Pattern Assessment Questionnaire score index over time and the validity compared to classification according to DSM-III-R. Christensen EM, Larsen JK, Gjerris A. J Affect Disord. 2003 Apr; 74(2):167-72.
