Skuteczne połączenie farmakoterapii przewlekłej niewydolności serca i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc – czy to możliwe?

Artykuł porusza istotne zagadnienia związane z farmakoterapią osób ze współistniejącymi diagnozami: niewydolności serca (NS) i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP). Omówione tu praktyczne wskazówki dotyczą przede wszystkim stosowania β-blokerów. Nieselektywne β-blokery obniżają FEV1, a obawy związane ze stosowaniem kardioselektywnych β-blokerów są nieuzasadnione: retrospektywne obserwacje wskazują na efekt neutralny, a nawet pozytywny, czyli zmniejszanie częstości dekompensacji POChP. β-blokery mogą zapobiegać działaniu arytmogennemu i incydentom niedokrwiennym podczas intensyfikacji leczenia wziewnymi β2-agonistami. Najwyższą kardioselektywność wykazuje nebiwolol. Istnieje przekonanie, że przy stosowaniu długo działających wziewnych β2-mimetyków i cholinolityków częściej występują arytmie nadkomorowe i komorowe. Należy zwrócić uwagę, że zaburzenia rytmu

są związane z błędnym stosowaniem teofiliny, zatorowością płucną, hipokaliemią, hipomagnezemią, hipoksemią, przewlekłą chorobą nerek i samym zaostrzeniem POChP. Wciąż zbyt rzadko zalecany jest magnez (cytrynian magnezu) – lek wskazany zarówno z przyczyn kardiologicznych, jak i pulmonologicznych.

The article presents the modern pharmacotherapy of coincident two common diagnoses: chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and chronic heart failure (CHF). From the clinical point of view, the main doubts and controversies are related to β-blockers. Non-selective β-blockers decrease FEV1. The fears of the use of cardioselective β-blockers are unjustified: retrospective observations indicate that they have a neutral or advantageous effect on the decrease of COPD exacerbation frequency. β-blockers may prevent arrhythmogenic and ischaemic incidents during the intensification of inhaled β2-agonist therapy. The highest cardioselectivity is represented by nebivolol. It is deemed that cholinolytics and β2-agonists with prolonged activity cause ventricular and supraventricular arrythmias. However – attention should be paid to other coexisting arrhythmogenic factors: the erroneous use of theophylline, pulmonary embolism, hypokalaemia, hypomagnesaemia, hypoxaemia, chronic kidney disease, and the COPD exacerbation itself. At last magnesium citrate – the element recommended both by heart and lung specialists.