Skuteczność wyciągu z owocni fasoli zwyczajnej (Phaseoli vulgaris pericarpium) w kontroli hiperglikemii poposiłkowej

W poszukiwaniu nowych środków leczniczych bezpiecznych i skutecznych w opanowywaniu zaburzeń metabolicznych charakterystycznych dla cukrzycy typu 2 przeprowadzono badania, które miały na celu wyjaśnienie, czy i w jaki sposób stosowanie wyciągu z owocni fasoli (Phaseoli vulgaris pericarpium) wpływa na zmiany glikemii, insulinemii i nasilenie insulinooporności obwodowej. Wyciąg z owocni fasoli, chociaż stosowany współcześnie w preparatach złożonych zarejestrowanych do uzupełniającej terapii cukrzycy, nie był dotąd przebadany pod kątem oceny profilu działania przeciwcukrzycowego ani stosowany w monoterapii. Eksperyment obejmował dwa etapy – wywołanie u szczurów rasy Wistar cukrzycy stanowiącej model cukrzycy typu 2 u ludzi, a następnie ocenę działania ekstraktu z owocni fasoli. Wyciąg z owocni fasoli podawano zwierzętom dożołądkowo przez 28 dni. Oceniano zmiany glikemii na czczo i poposiłkowej oraz stężenie insuliny na czczo w 1., 7. i 28. dniu leczenia. Obliczono wskaźnik insulinooporności obwodowej – glikemia na czczo/insulinemia na czczo. Stwierdzono, że przewlekłe leczenie wyciągiem z owocni fasoli znamiennie obniża glikemię poposiłkową i zmniejsza obwodową insulinooporność, pozostając bez wpływu na stężenie glukozy we krwi na czczo. Uzyskane wyniki uzasadniają kontynuację badań u ludzi, ponieważ profil działania przeciwcukrzycowego wyciągu z owocni fasoli wydaje się znakomicie dostosowany do zaburzeń charakteryzujących wczesne fazy cukrzycy typu 2.

In the search for new pharmaceuticals which could be safe and effective in the control of metabolic deteriorations characteristic for diabetes type 2, the extract of Phaseoli vulgaris pericarpium was considered. The aim of the study was to evaluate whether the extract from the pods stimulates changes in glycaemia, insulinaemia and peripheral insulin resistance. Extract of Phaseoli vulgaris pericarpium has not been examined previously regarding its anti-diabetic profile and has not been used in monotherapy; however, a component of it is currently used in combined therapeutic preparations. The experiment was carried out in 2 steps. In the first one the animal model of diabetes type 2 in Wistar rats was induced. The next step included the estimation of the Phaseoli vulgaris pericarpium extract activity. The examined substance was given by intragastric administration within 28 consecutive days. Fasting and postprandial glycaemia, as well as insulin fasting concentration in serum were estimated on the 1st, 7th and 28th day of the experiment. The peripheral insulin resistance index was calculated: fasting glycaemia/fasting insulinaemia. It was found that chronic treatment with Phaseoli vulgaris pericarpium extract decreases significantly postprandial hyperglycaemia and insulin resistance, while it does not influence fasting glycaemia. The results may allow the study to be continued in humans, because the anti-diabetic profile of the examined extract seems to be especially useful in correction of metabolic problems characteristic for early phase of type 2 diabetes.