pixabay.com
Slc6a15 – kluczowy gen depresji?
Autor: Alicja Wesołowska
Data: 07.07.2017
Źródło: R. Chandra, T. C. Francis i in., Reduced Slc6a15 in Nucleus Accumbens D2-Neurons Underlies Stress Susceptibility, Journal of Neuroscience/ news.medschool.umaryland.edu/AW
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | psychiatria, depresja |
Z najnowszych badań naukowców z University of Maryland School of Medicine wynika, że Slc6a15 może wzmagać lub redukować podatność na stres – w zależności od aktywności.
Już wcześniejsze badania wykazały, że Slc6a15, transporter aminokwasów obojętnych, wiąże się z podatnością na depresję. Tym razem naukowcy z UM SoM postanowili skupić się na jego aktywności w jądrze półleżącym, które odgrywa znaczącą rolę w układzie nagrody.
Już wcześniej badali na modelu mysim rolę Slc6a15 w neuronach D jądra półleżącego i udowodnili, że Slc6a15 mRNA było zredukowane u zwierząt narażonych na chroniczny stres (który wyzwala u myszy zmiany molekularne i behawioralne przypominające przebieg klinicznej depresji).
Zaobserwowano też wybiórczą redukcję Slc6a15 – w neuronach D2 - w jądrach półleżących ludzi z poważnymi zaburzeniami depresyjnymi.
W najnowszym badaniu na modelu mysim naukowcy poszli o krok dalej i najpierw zredukowali, a potem wzmogli ekspresję Slc6a15 w neuronach D2 jądra półleżącego. Okazało się, że redukcja doprowadziła do zwiększonej podatności na zwyczajny stres (reakcję szacowano na podstawie zmniejszonych interakcji społecznych badanych zwierząt). Ta reakcja nie była obserwowana, gdy przywrócono ekspresję Slc6a15.
- To rzuca nowe światło na to, jak bardzo poziom ekspresji tego genu wpływa na nastrój – podkreśla dr M. K. Lobo, autorka badania. – Wyniki sugerują, że osoby ze zmienionym poziomem ekspresji tego genu w konkretnych rejonach mózgu mogą być narażone na znacznie większe ryzyko depresji i innych zaburzeń emocjonalnych związanych ze stresem.
Wyniki badania zostały opublikowane w Journal of Neuroscience.
Już wcześniej badali na modelu mysim rolę Slc6a15 w neuronach D jądra półleżącego i udowodnili, że Slc6a15 mRNA było zredukowane u zwierząt narażonych na chroniczny stres (który wyzwala u myszy zmiany molekularne i behawioralne przypominające przebieg klinicznej depresji).
Zaobserwowano też wybiórczą redukcję Slc6a15 – w neuronach D2 - w jądrach półleżących ludzi z poważnymi zaburzeniami depresyjnymi.
W najnowszym badaniu na modelu mysim naukowcy poszli o krok dalej i najpierw zredukowali, a potem wzmogli ekspresję Slc6a15 w neuronach D2 jądra półleżącego. Okazało się, że redukcja doprowadziła do zwiększonej podatności na zwyczajny stres (reakcję szacowano na podstawie zmniejszonych interakcji społecznych badanych zwierząt). Ta reakcja nie była obserwowana, gdy przywrócono ekspresję Slc6a15.
- To rzuca nowe światło na to, jak bardzo poziom ekspresji tego genu wpływa na nastrój – podkreśla dr M. K. Lobo, autorka badania. – Wyniki sugerują, że osoby ze zmienionym poziomem ekspresji tego genu w konkretnych rejonach mózgu mogą być narażone na znacznie większe ryzyko depresji i innych zaburzeń emocjonalnych związanych ze stresem.
Wyniki badania zostały opublikowane w Journal of Neuroscience.
