Śluzak rzekomy otrzewnej – trudności diagnostyczne i terapeutyczne. Przegląd piśmiennictwa i analiza przypadku

Śluzak rzekomy otrzewnej (pseudomyxoma peritonei – PMP) jest rzadką, postępującą chorobą charakteryzującą się nadmierną akumulacją śluzu w jamie otrzewnej. Wywodzi się przypuszczalnie z guzów wyrostka robaczkowego lub guzów jajnika o niskim potencjale złośliwienia. Odmienne biologiczne zachowanie się guzów zlokalizowanych w różnych miejscach utrudnia rozpoznanie i leczenie. Tomografia komputerowa jest preferowaną metodą obrazowania, umożliwiającą kwalifikację chorych do zabiegu chirurgicznego oraz ocenę pooperacyjną. Terapia PMP jest leczeniem paliatywnym, polegającym głównie na wielokrotnych zabiegach chirurgicznych cytoredukacyjnych, niekiedy w połączeniu z dootrzewnową chemioterapią hipertermiczną. Stosowane metody zmniejszyły śmiertelność i chorobowość. Pomimo małej agresywności choroby nie jest możliwe jej wyleczenie, a oczekiwany czas przeżycia chorych jest ograniczony. W artykule opisano przypadek chorego ze śluzakiem rzekomym otrzewnej oraz przedstawiono dostępne dane z piśmiennictwa na temat choroby.

Pseudomyxoma peritonei (PMP) is a rare, progressive disease with extensive mucinous accumulation within the peritoneal cavity. It originates from low malignant potential tumours of the appendix or ovaries. Different biological behaviour of tumours of various sites leads to a dilemma in diagnosis and management. The computed tomography (CT) scan is the preferred imaging modality in selection of patients for operation and for follow-up. The therapy of pseudomyxoma peritonei is palliative treatment, which consists in multiple cytoreductive surgery and sometimes in hyperthermic intraperitoneal chemotherapy. These methods have reduced mortality and morbidity. Although the disease is minimally invasive, the expected long-term survival is limited with no prospect of cure. This paper describes a case of pseudomyxoma peritonei and presents the available literature data.