Sprawozdanie
Drugi Krajowy Kongres Medycyny Rodzinnej Republiki Mołdowy

W dniach 25–26 października 2006 r. w Kiszyniowie – stolicy Mołdawii odbył się II Krajowy Kongres Medycyny Rodzinnej Republiki Mołdowy (Congresul II al medicilor de familie din Republica Moldova). Obrady kongresu toczyły się w salach Uniwersytetu Medyczno-Farmaceutycznego im. prof. Nicolae Testemiþanu i zgromadziły ok. 250 uczestników. Byli oni delegatami z poszczególnych ośrodków medycyny rodzinnej. Tematyka kongresu koncentrowała się wokół roli i miejsca medycyny rodzinnej w ochronie zdrowia oraz ukazania, w aspekcie szkoleniowym, najczęściej spotykanych zagadnień praktycznych spotykanych w pracy lekarza rodzinnego. Wśród tych zagadnień znalazły się też problemy reumatologiczne. W pierwszej grupie problemów odnotować należy wystąpienie prezesa kongresu Grigore Bivola, który omówił rozwój specjalności i jej problemy w Republice Mołdawii. W tej części kongresu przemawiali m.in. Gheorghe Haber (Rumunia) i Arnoldas Iourgutis (Litwa), a także występujący w drugim dniu kongresu przedstawiciele American Academy of Family Medicine (Mary Frank, Daniel Ostergaard, Mary Jo Welker, Steven Strode). Wśród wielu wystąpień o charakterze szkoleniowym odnotować należy prace z reumatologii. Wykład plenarny Nowoczesna strategia leczenia chorych na reumatoidalne zapalenie stawów wygłosił Eugeniusz J. Kucharz, który wraz z Anną Kotulską poprowadził sesję II kongresu. Współprzewodniczącymi tej sesji były Minodora Mazur i Liliana Gropa. Obie wymienione panie profesor zajmują się reumatologią. W sesji wygłosiły m.in. wykłady Skuteczność skojarzonego leczenia w chorobie zwyrodnieniowej stawów (Liliana Gropa) i Zastosowanie glikokortykosteroidów w leczeniu chorób narządu ruchu (Mizodora Mazur). Ostatnia z wymienionych prelegentek jest kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Reumatologii i sekretarzem Bałkańskiej Unii Medycznej. Profesor Mazur została zapamiętana jako wyróżniający się wykładowca i wybitna osobowość. Medycyna mołdawska czyni wiele wysiłków, aby stawać się nowoczesnym lecznictwem. W tym zakresie, w jakim mogłem się zorientować podczas kongresu, problemem są nie tylko niedostatki finansowe, ale i też przyjmowanie pewnych tradycyjnych doktryn diagnostyczno-terapeutycznych. Przykładowo, w rozmowach z kolegami z Mołdowy wywnioskowałem, że w reumatologii zbyt często przyjmuje się dawny pogląd o dominującej roli gorączki reumatycznej w rozwoju chorób narządu ruchu, przede wszystkim u dzieci oraz używa się terminu osteoartroza zamiast...


Pełna treść artykułu...