Sprawozdanie
Sprawozdanie z 19. Światowego Kongresu Międzynarodowej Federacji Cukrzycowej Cape Town, 3–7.12.2006 r. Spojrzenie kardiologa

Spojrzenie kardiologa
W dniach 3–7 grudnia 2006 r. odbył się kolejny, 19. Kongres Międzynarodowej Federacji Cukrzycy (International Diabetes Federation – IDF World Diabetes Congress). Spośród licznych doniesień naukowych prezentowanych na tym kongresie, przedstawię kilka, które zwróciły moją szczególną uwagę, a które tematyką bliskie były zagadnieniom budzącym zainteresowanie zarówno diabetologów, jak i kardiologów.
Pojawiły się pierwsze doniesienia o terapii łącznej najmłodszą ze statyn (rosuwastatynę) z ezetimibem – lekiem zmniejszającym wchłanianie cholesterolu w jelicie. C. Ballantyne i wsp. przedstawili jedno z takich doniesień – będące właściwie fragmentem badania EXPLORER. Porównywało ono 6-tygodniową terapię rosuwastatyną w dawce 40 mg/24 godz. z leczeniem rosuwastatyną 40 mg/24 godz. i ezetimibem 10 mg/24 godz. w grupie 469 pacjentów. Do badania kwalifikowano osoby wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego (zdiagnozowana choroba wieńcowa lub dowody na obecność zaawansowanej miażdżycy albo ekwiwalent epidemiologiczny obecności choroby wieńcowej) ze stężeniem LDL-cholesterolu w granicach 160–250 mg/dl. Oba sposoby terapii były w porównywalny sposób tolerowane, jednak terapia skojarzona odznaczała się istotnie większą skutecznością. Połączenie rosuwastatyny i ezetimibu działało nawet bardziej skutecznie od samej rosuwastatyny w podgrupie osób z towarzyszącym zespołem metabolicznym wg tzw. kryteriów berlińskich IDF. W tej podgrupie, rosuwastatyna z ezetimibem modyfikowały stężenia: LDL-cholesterolu, cholesterolu całkowitego, HDL-cholesterolu oraz trójglicerydów odpowiednio o: -70%, -52%, +12% i -36%, podczas gdy sama rosuwastatyna modyfikowała je odpowiednio o: -57%, -42%, +9% i -26%.
Bardzo interesująco przedstawiały się wystąpienia dotyczące nowej grupy leków w cukrzycy typu 2 – inkretynomimetyków. Czym są inkretynomimetyki? Przypomnijmy, że mianem tym współczesna farmakologia określa wszystkie substancje zwiększające w dowolny sposób aktywność inkretyn. A co to są inkretyny? Można je zdefiniować najprościej jako grupę hormonów wytwarzaną w komórkach K lub L przewodu pokarmowego w odpowiedzi na bodźce pokarmowe. Do grupy tej zalicza się np. GIP (gastric inhibitory peptide) oraz GLP-1 (glucagon-like peptide). Inkretyny potęgują stymulowane glukozą uwalnianie insuliny z komórek beta trzustki, hamują wydzielanie glukagonu, zwalniają opróżnianie żołądka, zmniejszają apetyt, zwiększają...


Pełna treść artykułu...