Sprawozdanie z Sympozjum Drug Hypersensitivity Meeting Berno, Szwajcaria, 5–8 maja 2004 r.

W dniach od 5 do 8 maja 2004 r. odbyło się w stolicy Szwajcarii, Bernie, sympozjum, dotyczące niepożądanych działań leków – Drug Hypersensitivity Meeting.
Międzynarodowy charakter sympozjum oddawał w pełni skład Komitetu Organizacyjnego: prof. Werner J. Pichler – kierownik Kliniki Alergologii Szpitala Uniwersyteckiego Insel w Bernie, prof. Neil H. Shear – kierownik Kliniki Dermatologii Uniwersytetu w Toronto oraz prof. Tetsuo Shiohara – kierownik Kliniki Dermatologii Uniwersytetu Kyorin w Tokio.
Celem sympozjum była przede wszystkim wymiana doświadczeń pomiędzy klinicystami, badaczami oraz przedstawicielami przemysłu farmaceutycznego. Dziedzina nauki dotycząca niepożądanych działań leków ma wysoce interdyscyplinarny charakter i wymaga stałego kształcenia oraz poszerzania wiedzy.
W trakcie sympozjum odbyło się 13 sesji, podczas których zaprezentowano 42 referaty. Przedstawiono także 121 plakatów badaczy ze wszystkich kontynentów: Europy, Azji, Ameryki, a także Afryki. Tematyka sesji była zróżnicowana, oddając w pełni wagę i złożoność problemu nadwrażliwości na leki – obejmowała m.in. immunologię niepożądanych działań leków, farmako- i immunogenetykę. Osobne sesje poświęcono niepożądanym działaniom leków antyretrowirusowych oraz systemowym reakcjom polekowym. W trakcie odrębnych sesji analizie poddano także diagnostykę reakcji polekowych oraz przedstawiono spojrzenie kliniczne na niepożądane działania leków.
W trakcie wykładu otwierającego prof. Werner J. Pichler omówił immunologiczne podstawy niepożądanych reakcji polekowych. Podkreślił, iż w większości polekowych reakcji alergicznych zaangażowane są swoiste limfocyty T, uwalniające szereg cytokin (m.in. IL-5, CXCL8, IFN-γ) i reagujące cytotoksycznie wobec tkanek. Omówił także tzw. p-i concept – teorię farmakologicznej interakcji leków z receptorami immunologicznymi. Okazuje się bowiem, iż niektóre leki o niewielkiej cząsteczce mogą być silnymi aktywatorami immunologicznymi. Wydaje się, iż dzięki zaawansowanym i ciągle ulepszanym metodom diagnostycznym i badawczym wiedza na temat mechanizmu i etiopatogenezy reakcji polekowych stale rośnie. Nadal pozostaje jednakże szereg niejasności i pytań, wymagających odpowiedzi, np. co jest prawdziwym antygenem w reakcji polekowej: lek połączony z cząsteczką nośnikową (hapten), czy też być może sam lek bezpośrednio może stymulować określone komórki...


View full text...