Report from „Cardiac and thoracic surgery workshops”

W dniach 7–8 listopada 2011 r. w specjalistycznym ośrodku szkoleniowym Medizinisches Kompetenzzentrum (www.medizin-im-gruenen.de) w Wendisch Rietz w Niemczech (ryc. 1.) odbyła się II edycja Warsztatów Kardiochirurgicznych pt. „Leczenie operacyjne wad zastawki aortalnej i aorty wstępującej ze szczególnym uwzględnieniem hemostazy śród-

operacyjnej”. Warsztaty zostały zorganizowane przez Polskie Towarzystwo Kardio-Torakochirurgów i Sekcję Kardiochirurgii Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego przy współudziale firmy Nycomed, producenta i dystrybutora preparatu TachoSil. Placówka w Wendisch Rietz jest ośrodkiem szkoleniowym, specjalistycznie wyposażonym, umożliwiającym prowadzenie warsztatów teoretycznych i praktycznych z zakresu dziedzin zabiegowych i intensywnej terapii dla lekarzy, pielęgniarek oraz perfuzjonistów przez wykwalifikowany personel medyczny (wykładowcy szkół medycznych, klinicyści). Szkolenia odbywają się na specjalistycznych fantomach, preparatach zwierzęcych (np. serca świńskie) bądź na zwierzętach.

Warsztaty miały charakter szkoleniowy i dedykowane były kardiochirurgom rozpoczynającym specjalizację, nieposiadającym doświadczenia w przeprowadzaniu operacji wymiany zastawki aortalnej i aorty wstępującej. Z różnych ośrodków kardiochirurgicznych, na podstawie wcześniej przesłanych ankiet, wybrano 8 osób w trakcie specjalizacji z kardiochirurgii – jak się okazało, został zachowany parytet. Wykładowcami i opiekunami warsztatów byli doświadczeni kardiochirurdzy: prof. dr hab. med. Jerzy Sadowski, dr hab. med. Bogusław Kapelak i anestezjolog dr hab. med. Rafał Drwiła z Kliniki Chirurgii Serca, Naczyń i Transplantologii Instytutu Kardiologii w Szpitalu im. Jana Pawła II w Krakowie oraz prof. dr hab. med. Jacek Różański i prof. dr hab. med. Mariusz Kuśmierczyk z Kliniki Kardiochirurgii i Transplantologii Instytutu Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie. W warsztatach brały również instrumentariuszki i perfuzjoniści (ryc. 2.).

Wszystkie zajęcia odbywały się w jednym niepozornym budynku, który wielkością nie zwracał na siebie uwagi otoczenia, natomiast poziom jego wyposażenia budził zazdrość. Budynek wyposażony w 2 sale wykładowe i 4 sale ćwiczeniowe, z których 2 pełniły funkcję sal operacyjnych wyposażonych w nowoczesne aparaty do znieczulania, prowadzenia krążenia pozaustrojowego oraz wykonywania operacji mało inwazyjnych (ryc. 3. i 4.).

Dwa intensywne dni...


View full text...