W dniach 8–10 grudnia 2016 roku w Zakopanem odbyła się konferencja Kontrowersje w Dermatologii. Była to już czwarta edycja tego wydarzenia, organizowanego regularnie od 2013 roku w okresie przedświątecznym. Komitetem Naukowym jak co roku kierował prof. dr hab. Jacek Szepietowski, a organizatorem było Wydawnictwo Termedia we współpracy z Katedrą i Kliniką Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu.
W czasie uroczystego otwarcia konferencji prof. Jacek Szepietowski przywitał wszystkich wykładowców i uczestników oraz podziękował za liczne przybycie, a prezes Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego prof. Lidia Rudnicka wręczyła prof. Szepietowskiemu dyplom Honorowego Prezesa PTD. Następnie wysłuchaliśmy świetnych wykładów zaproszonych gości: dr Tizity Yosef Kidane i dr Mahlet Melaku Anteneh z Uniwersytetu w Addis Abeba w Etiopii. Wykłady prelegentek dotyczyły problemów dermatologii tropikalnej i były zilustrowane bardzo dużą liczbą fotografii dermatoz, które mają odmienny obraz kliniczny niż znany nam z codziennej praktyki.
Podczas pierwszej sesji konferencji prof. Barbara Zegarska przedstawiła wykład o zastosowaniu peelingów chemicznych nie tylko jako zabiegów odmładzających, lecz także jako istotnej metody uzupełniającej leczenie wielu schorzeń skóry. Profesor Rudnicka wyjaśniała fakty i mity dotyczące obrazu klinicznego, diagnostyki i leczenia łysienia androgenowego, a dr hab. Anita Hryncewicz-Gwóźdź w przystępny i syntetyczny sposób omówiła zastosowanie azatiopryny w dermatologii. Wykład prof. Grażyny Chodorowskiej poświęcony był niezwykle istotnemu praktycznie tematowi, jakim są nagłe stany w dermatologii.
W czasie kolejnej sesji usłyszeliśmy wykłady dotyczące przede wszystkim lecznictwa dermatologicznego. Profesor Magdalena Krajewska, nefrolog, przypominała o zasadach bezpiecznego stosowania cyklosporyny A. Kolejny wykład przedstawiony z dermatologicznego i reumatologicznego punktu widzenia przez autorkę tego tekstu oraz reumatologa dr. Arkadiusza Chlebickiego zapoznał słuchaczy z najnowszymi wytycznymi dotyczącymi profilaktyki i suplementacji podczas przewlekłej terapii glikokortykosteroidami. Profesor Anna Woźniacka omówiła korzystne aspekty działania witaminy D i jednocześnie zwróciła uwagę na duże zagrożenie płynące z niekontrolowanego stosowania jej megadawek, które stało się ostatnio modne wśród pacjentów. Profesor Hanna Wolska zapoznała nas z kontrowersjami dotyczącymi roli czynników infekcyjnych w patogenezie trądziku różowatego.
Drugi dzień konferencji rozpoczął się od wykładu prof. Joanny Maj, który mimo wczesnej pory zgromadził dużą liczbę słuchaczy. Profesor omówiła aktualne problemy dotyczące nowotworów skóry u pacjentów po przeszczepieniu narządów. Podczas kolejnych sesji można było wysłuchać interesującego wykładu prof. Małgorzaty Olszewskiej na temat orodynii, dolegliwości występującej zazwyczaj u kobiet w wieku okołomenopauzalnym, a charakteryzującej się pieczeniem i bólem w obrębie błony śluzowej jamy ustnej, a także prezentacji dr hab. Aleksandry Lesiak o postępie w badaniach nad zjawiskami molekularnymi leżącymi u podstaw kancerogenezy.
Profesor Szepietowski zaprezentował wyniki badań dotyczących zastosowania diklofenaku 3% w żelu w leczeniu rogowacenia słonecznego, zarówno w monoterapii, jak i w skojarzeniu z kriochirurgią, natomiast prof. Witold Owczarek przedstawił dane na temat zastosowania nowych terapii w czerniaku. Zakończeniem pierwszej przedpołudniowej sesji była prezentacja dr Moniki Kapińskiej-Mrowieckiej, która wtajemniczyła nas w trudne zagadnienie prawidłowego wyboru nowoczesnego opatrunku medycznego w leczeniu owrzodzeń.
W czasie drugiej przedpołudniowej sesji usłyszeliśmy kolejne interesujące prezentacje. Wykład prof. Mariana Dmochowskiego dotyczył współczesnych strategii leczenia pęcherzycy, a prof. Doroty Krasowskiej – twardziny ograniczonej. Doktor hab. Magdalena Lange przedstawiła problemy związane z opieką nad pacjentami z mastocytozą, a psychiatra, prof. Joanna Rymaszewska – zastosowanie leków przeciwpsychotycznych w dermatologii. Sesję zakończył wykład prof. Szepietowskiego o zastosowaniu glikokortykosteroidów i inhibitorów kalcyneuryny w leczeniu atopowego zapalenia skóry.
W sesjach satelitarnych dotyczących leczenia atopowego zapalenia skóry i łuszczycy mogliśmy wysłuchać wykładów prof. Romana Nowickiego, prof. Andrzeja Kaszuby, prof. Joanny Narbutt i dr hab. Aleksandry Lesiak oraz prof. Szepietowskiego.
Tematem przewodnim sesji zamykającej drugi dzień konferencji była łuszczyca. Profesor Waldemar Placek przedstawił rolę diety w chorobach skóry ze szczególnym uwzględnieniem trądziku i łuszczycy, a prof. Zygmunt Adamski podsumował wiedzę na temat leczenia biologicznego pacjentów z łuszczycą w Polsce. Profesor Adam Reich omówił dane dotyczące miejscowej terapii łuszczycy. Wykład dr Aleksandry Batyckiej-Baran był poświęcony terapii biologicznej łuszczycy inhibitorami IL-17, IL-23. Doktor Maria Czubek przedstawiła perspektywy zastosowania nowych leków biologicznych w tej chorobie.
Ostatniego dnia konferencji kandydozę u kobiet z punktu widzenia ginekologa prezentował w czasie interaktywnego wykładu prof. Maciej Wilczak, a z punktu widzenia dermatologa – prof. Roman Nowicki. Profesor Joanna Maj oraz prof. Anna Wojas-Pelc przedstawiły prawne aspekty opieki nad pacjentami z chorobami przenoszonymi drogą płciową. Profesor Maj podkreśliła niepokojący fakt wzrostu zakażeń rzeżączką oraz kiłą u osób młodych, poniżej 25. roku życia, a prof. Wojas-Pelc zaprezentowała przykłady kliniczne, na podstawie których omówiła najczęstsze problemy organizacyjne, z jakimi spotykają się lekarze leczący pacjentów z chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Sesje satelitarne: na temat łuszczycy, w której prelegentami byli prof. Szepietowski i dr Agnieszka Owczarczyk-Saczonek, oraz na temat trądziku, w której wykładowcą była dr Anna Kędzierska, poprzedziły ostatnią sesję konferencji, która zgromadziła wielu słuchaczy. Bardzo interesujące wykłady dotyczące leczenia trądziku zaprezentowali prof. Wojciech Baran oraz dr hab. Łukasz Matusiak. Profesor Baran omówił szczegółowo możliwości stosowania leków przeciwtrądzikowych u dzieci, natomiast dr hab. Matusiak w interesujący sposób przedstawił najnowsze badania dotyczące efektywności stosowania wyższych i niższych dawek izotretinoiny. Doktor Joanna Czuwara mówiła o współpracy klinicysty i patologa oraz o warunkach, które trzeba spełnić, aby wynik badania histopatologicznego skóry był przydatny w diagnostyce. Profesor Rafał Czajkowski zaprezentował dane na temat zaburzeń barwnikowych przebiegających z odbarwieniem skóry i jej przydatków, a dr hab. Rafał Birula-Białynicki zakończył konferencję wykładem, w którym omówił leczenie porfirii skórnej późnej.
Konferencja Kontrowersje w Dermatologii była niezwykle udana. Gościliśmy wielu wspaniałych wykładowców z Polski i zagranicy. W wydarzeniu uczestniczyło ponad 600 słuchaczy, którzy licznie gromadzili się w sali wykładowej, z zainteresowaniem przysłuchując się prezentacjom. Po wykładach, już w kuluarach dyskutowano na temat interesujących zagadnień poruszonych przez prelegentów. Podczas tych trzech intensywnych naukowych dni zostały omówione najbardziej kontrowersyjne tematy diagnostyki i lecznictwa dermatologicznego. Wróciliśmy z konferencji bogatsi w wiedzę.
Do zobaczenia za rok.
dr Iwona Chlebicka
Katedra i Klinika Dermatologii, Wenerologii i Alergologii
Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
