Średnioterminowe rokowanie dotyczące przeżycia oraz hospitalizacji u pacjentów po wszczepieniu stymulatora serca na stałe na podstawie badania BNP, troponiny T o wysokiej czułości oraz indeksu objętości lewego przedsionka

Wprowadzenie: Znalezienie predyktorów zgonu i hospitalizacji może pomóc w optymalizacji opieki nad pacjentem z kardiostymulatorem.

Cel pracy: Ocena rokowania co do przeżycia oraz hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych u chorych po implantacji kardiostymulatora na podstawie peptydu natriuretycznego typu B (BNP), troponiny T o wysokiej czułości (TnT hs) oraz indeksu objętości lewego przedsionka (LAVI).

Materiał i metody: Badanie wykonano w grupie 123 chorych kwalifikowanych do implantacji stymulatora serca. W trakcie 23-miesięcznej obserwacji wykonano cykliczne badania BNP, TnT hs oraz LAVI. Określono śmiertelność i częstość hospitalizacji w grupach z prawidłowymi i podwyższonymi wartościami badanych parametrów na podstawie krzywych Kaplana-Meiera.

Wyniki: Stwierdzono zależność statystyczną między przeżyciem a stężeniem BNP przy przyjęciu (test log-rank = 2,11, p < 0,05). Wykazano również znamiennie większą częstość hospitalizacji przy wyższym BNP przy przyjęciu (test log-rank = 2,01, p < 0,05). Nie stwierdzono istotnych statystycznie związków między wartością TnT hs a czasem przeżycia i hospitalizacjami. Wykazano silną tendencję (p < 0,10) do większego prawdopodobieństwa przeżycia chorych z niskimi wartościami LAVI w stosunku do chorych z wysokimi wartościami LAVI przed wszczepieniem stymulatora serca na stałe.

Wnioski: Wyniki badania przeprowadzonego w ośrodku regionalnym (ponad 1000 implantacji rocznie) potwierdziły, że BNP jest istotnym wskaźnikiem przeżycia oraz hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych po implantacji stymulatora serca na stałe. Z trzech badanych parametrów (BNP, TnT hs, LAVI) tylko BNP i LAVI mogą mieć zastosowanie w ocenie chorych po wszczepieniu stymulatora. Oznaczanie BNP w celu oceny średnioterminowego rokowania co do przeżycia i hospitalizacji może być rozważone podczas rutynowej kontroli kardiostymulatora.

Introduction: Determination of predictors of survival and hospitalization can optimise a medical care of patient with permanent pacemaker.

Aim of the research: Use of the B-type natriuretic peptide (BNP), high-sensitivity troponin T (TnT hs), and left atrial volume index (LAVI) to control survival and hospitalizations due to cardiovascular causes in patients after pacemaker implantation.

Material and methods: The study covered a sample of 123 patients qualified for pacemaker implantation. During 23-month observation, cyclic BNP, TnT hs and LAVI examinations were performed. Mortality and hospitalization rate in groups with normal and elevated values were assesed using Kaplan-Meier curves.

Results: A statistical relationship was observed between survival and increased initial BNP plasma level (log-rank test = 2.11, p < 0.05). Significantly higher frequency of hospitalizations was observed with a higher initial BNP plasma level (log-rank test = 2.01, p < 0.05). No statistically significant relationships were found between the TnT hs concentration and the duration of survival and hospitalizations. A strong tendency was confirmed (p < 0.10) towards a higher probability of the survival of patients with low values of LAVI, compared to patients with high values of LAVI.

Conclusions: Results of the study conducted in regional centre (over 1000 implantations per year) confirmed that BNP peptide is an important indicator of survival and hospitalization due to cardiovascular causes after permanent pacemaker implantation. From among the 3 parameters examined: BNP, TnT hs LAVI, only BNP peptide and LAVI may be justified in the evaluation of patients after pacemaker implantation. Determination of BNP for evaluation medium-term prognosis of survival and hospitalization may be considered during routine pacemaker control visit.