Stan zapalny

Rozmowa z prof. Anną Filipowicz-Sosnowską,
kierownikiem Kliniki Reumatologii Instytutu Reumatologicznego w Warszawie


Czy naukowcy wiedzą już, jaka jest patogeneza chorób reumatycznych?
W ciągu ostatnich lat dokonał się ogromny postęp wiedzy dotyczący poznania patogenezy chorób reumatycznych. Wykryto wiele aktywnych biologicznie cząsteczek uwalnianych w czasie procesu zapalnego, które nie tylko indukują zapalenie, ale również warunkują o jego nasileniu.
To, czego się dowiedziano, owocuje opracowywaniem nowych metod terapii, przede wszystkim reumatoidalnego zapalenia stawów. Czy dużo jest nowych leków?
Są to przede wszystkim tzw. leki biologiczne, cząsteczki skierowane przeciwko czynnikom biorącym udział w procesie zapalnym. Istnieje szereg metod hamowania, utrwalania i blokowania aktywności tych czynników. Należy do nich, m.in. stosowanie białek blokujących aktywację limfocytów i innych komórek uwalniających mediatory zapalenia, przeciwciał monoklonalnych skierowanych do aktywnych biologicznie cząsteczek oraz czynników hamujących komórkową syntezę białek indukujących zapalenie. W Polsce zarejestrowane są dwa leki biologiczne i mamy okazję obserwować ich wysoką skuteczność.
Jak bardzo?
Terapie tymi lekami są spektakularne – bywa, że nawet po krótkim czasie stosowania leków biologicznych dochodzi do prawie całkowitej remisji objawów klinicznych schorzenia. Niestety, efekty tej terapii nie są trwałe – po pewnym czasie objawy – choć z mniejszym nasileniem, ale wracają. Leczenie biologiczne nie jest przeznaczone dla wszystkich chorych na reumatoidalne zapalenie stawów, ale tylko dla tych, u których nie skutkuje leczenie konwencjonalne, np. metotreksatem.
Czy prawdą jest, że w Polsce terapie biologiczne powinny być stosowane wobec 400 pacjentów cierpiących prawdziwe męki, które te leki mogłyby wyeliminować, a nie ma na to pieniędzy?
Szacuje się, że ok. 6–10 proc. chorych na reumatologiczne zapalenie stawów nie odpowiada na leczenie konwencjonalne. A więc, jeżeli przyjąć, że – jak wynika z naszych badań – tę chorobę ma 400 tys. Polaków, to oznacza, że ten lek powinno dostawać 24 tys. osób... Jednak oczekiwanie, że otrzymają oni ten lek, jest chyba na wyrost, jeśli zważyć, że roczna kuracja jednego pacjenta kosztuje 12 tys. dolarów. Wiedząc o tym, domagamy się jedynie, aby leczyć tym preparatem chociaż 400...


Pełna treść artykułu...