Stanowisko Zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Menopauzy i Andropauzy na temat farmakologicznych metod leczenia mięśniaków macicy

Standardem terapii mięśniaków macicy nadal pozostaje leczenie operacyjne. Od kilku dekad, wraz z rozwojem wiedzy na temat etiopatogenezy mięśniaków macicy, trwają badania nad farmakologicznymi sposobami leczenia tych guzów. Pomimo tak długo trwających poszukiwań idealnego leku do zachowawczej terapii mięśniaków, preparat taki nadal nie został opracowany. Idealny lek stosowany do tego celu powinien spełniać szereg kryteriów, spośród których najważniejsze to: całkowite wyeliminowanie objawów mięśniaka, szczególnie krwotoków macicznych, zmniejszanie objętości guza, niski koszt terapii, długotrwały efekt i dobra tolerancja leczenia. Poniższe opracowanie przedstawia obecny stan wiedzy na temat ewentualnej przydatności klinicznej farmakoterapii mięśniaków macicy przy użyciu różnych leków dostępnych w Polsce.

Leki niemające zarejestrowanych wskazań do leczenia mięśniaków

W terapii farmakologicznej mięśniaków używane są liczne leki z różnych grup. Wiele z tych preparatów nie ma zarejestrowanych wskazań do leczenia mięśniaków. Poniżej scharakteryzowano leki z tej grupy.



Selektywne modulatory receptora estrogenowego



Pomimo przeprowadzenia zarówno badań klinicznych, jak i eksperymentalnych w hodowli in vitro wpływ selektywnych modulatorów receptora estrogenowego (selective estrogen receptor modulator – SERM) na komórki mięśniaków gładkokomórkowych jest kontrowersyjny.

Taixiang i wsp. przeprowadzili analizę 3 badań z randomizacją kontrolowanych za pomocą placebo, oceniających zastosowanie SERM u pacjentek w wieku 18–45 lat z rozpoznanymi mięśniakami macicy, w których uczestniczyło ogółem 215 pacjentek. Zauważono tendencję do redukcji wielkości guzów, jednak nie wykazano istotności statystycznej tego efektu. Przedstawione wyniki w opinii autorów nie upoważniają do rekomendowania stosowania SERM u pacjentek z mięśniakami macicy.

Liu i wsp. w doświadczalnej pracy porównującej wpływ raloksyfenu w dużym i małym stężeniu na proliferację i apoptozę komórek mięśniaka gładkokomórkowego w hodowli pozaustrojowej wnioskują, że związek ten w małych stężeniach może zmniejszać wzrost tych komórek, w dużych zaś odwrotnie – wpływać pobudzająco na ich wzrost.

Li i wsp. poddali analizie występowanie łagodnych schorzeń narządu rodnego u 163 pacjentek leczonych z powodu raka piersi. Okres obserwacji wynosił 12–96 miesięcy. Wśród pacjentek...


View full text...