Stanowisko grupy ekspertów dotyczące miejsca iwabradyny w optymalizacji terapii u chorych z przewlekłą niewydolnością serca

Zwiększona częstość rytmu serca (heart rate – HR) stanowi czynnik ryzyka śmiertelności ogólnej oraz sercowo-naczyniowej w różnych populacjach pacjentów. Stosowanie klasycznych leków zwalniających HR, takich jak β-adrenolityki czy niedihydropirydynowi antagoniści kanału wapniowego (werapamil i diltiazem), jest często ograniczone z powodu ich działań niepożądanych. Iwabradyna jest unikatowym, nowoczesnym lekiem, którego mechanizm działania polega na blokowaniu prądu If w węźle zatokowo-przedsionkowym. Przekłada się to na zmniejszenie częstości HR – parametru związanego z nieko­rzystnym rokowaniem u pacjentów z niewydolnością serca. Poniższy dokument stanowi opinię grupy ekspertów będącą podsumowaniem aktualnej wiedzy dotyczącej iwabradyny i jej zastosowania w populacji chorych z niewydolnością serca.

Accelerated heart rate is a risk factor of general and cardiovascular mortality in different populations. The classical treatment to achieve heart rate reduction by β-blockers and calcium channel antagonists from the group of non-dihydropyridines (verapamil and diltiazem) is often limited by contraindications or adverse reactions. Ivabradine is a unique, modern drug, the mechanism of action of which is blocking the If current in the sinoatrial node. This translates into a reduction in heart rate – a parameter associated with poor prognosis in patients with heart failure. The following document contains the opinion of an expert group summarising current knowledge on ivabradine and its use in the population of patients with heart failure.