Status etorykoksybu w leczeniu chorób reumatycznych. Stanowisko panelu ekspertów

Wprowadzenie

Jednym z głównych objawów występujących w przebiegu większości chorób reumatycznych jest ból. Z tego względu reumatolodzy oraz lekarze podstawowej opieki zdrowotnej zapisują niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) większości pacjentów z chorobami reumatycznymi. Jednym z leków z grupy NLPZ jest etorykoksyb, doustny inhibitor cyklooksygenazy 2 (COX-2). Cyklooksygenaza jest enzymem odpowiadającym za wytwarzanie prostaglandyn. Występuje w postaci dwóch izoenzymów: COX-1 i COX-2. Cyklooksygenaza 2 jest izoenzymem wyzwalanym w toku procesu zapalnego, odpowiadającym za syntezę prostanoidów, które działają jako mediatory bólu, stanu zapalnego oraz gorączki. Badania farmakologiczne wskazują, że etorykoksyb, podobnie jak inne koksyby, w sposób zależny od dawki hamuje aktywność COX-2, nie wpływając na aktywność COX-1. Na podstawie wyników badań klinicznych etorykoksyb został zatwierdzony w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa oraz bólu w przebiegu dny moczanowej.
Aktualnie terapia koksybami jest stosunkowo rzadko stosowaną opcją terapeutyczną, głównie z powodu obaw dotyczących bezpieczeństwa, które pojawiły się po wycofaniu z rynku rofekoksybu w 2004 r. Należy jednak zaznaczyć, że każdy lek z grupy koksybów (rofekoksyb, celekoksyb, waldekoksyb, etorykoksyb, lumirakoksyb) charakteryzuje się odmiennymi właściwościami farmakokinetycznymi i farmakodynamicznymi, które determinują ich aktywność biologiczną, skuteczność kliniczną i profil bezpieczeństwa. Odmienna charakterystyka poszczególnych leków z grupy koksybów jest skutkiem dość istotnych różnic w ich budowie. Przykładowo, etorykoksyb zawiera grupę sulfonylową, a celekoksyb i waldekoksyb zawierają grupę sulfonamidową, która odpowiada za występowanie reakcji alergicznych. W porównaniu z innymi przedstawicielami klasy koksybów etorykoksyb odznacza się krótkim czasem niezbędnym do osiągnięcia maksymalnego stężenia we krwi (Tmax = 1 godzina). Dzięki temu lek wykazuje skuteczność w leczeniu ostrego bólu [1]. Dla porównania Tmax celekoksybu wynosi 2–3 godziny.

Etorykoksyb w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów (ChZS) jest skutkiem działania wielu czynników biologicznych (w tym zapalnych) i mechanicznych, które zaburzają równowagę między procesami degradacji i syntezy chrząstki stawowej oraz warstwy podchrzęstnej kości. W efekcie dochodzi do rozmiękania i...


Pełna treść artykułu...