Stopień akceptacji choroby przez pacjentów oddziałów zachowawczych i zabiegowych

Wstęp: Akceptacja choroby jest najważniejszym elementem w procesie przystosowania się do życia z chorobą.

Cel pracy: Ocena stopnia akceptacji choroby w zależności od miejsca hospitalizacji.

Materiał i metody: Badaniem objęto po 300 chorych oddziałów zabiegowych (grupa I) i oddziałów zachowawczych (grupa II). Wykorzystano w nim kwestionariusz zawierający między innymi skalę AIS (Acceptance of Illness Scale).

Wyniki: Badani z grupy I (64,7%) i II (71,3%) charakteryzowali się średnią i niepełną akceptacją własnej choroby. Ze względu na płeć nie było zasadniczej różnicy w stopniu akceptacji własnej choroby. W grupie I najwyższą wartość w zakresie akceptacji choroby uzyskano w przedziałach wiekowych 41–50 lat (31%) i 51–60 lat (31%), a w grupie II w przedziałach wiekowych 31–40 lat (30%) i 20–30 lat (26%). Największy odsetek respondentów wysoko akceptujących chorobę wskazało na stan cywilny określony jako żonaty lub mężatka (grupa I – 77%; II – 74%). Najwyższy wynik średniej akceptacji choroby ze względu na miejsce zamieszkania wskazywało 79,6% mieszkańców miasta z grupy I i 71,2% z grupy II oraz 67% mieszkańców wsi z grupy I i 57,8% z grupy II.

Wnioski: Chorzy bez względu na oddział, wiek, płeć, miejsce zamieszkania, wykształcenie i warunki socjalno-bytowe w większości przejawiali średni poziom akceptacji choroby. Wysoki poziom akceptacji choroby uzyskano czterokrotnie częściej na oddziałach zachowawczych niż oddziałach zabiegowych. Różnice istotne statystycznie pomiędzy badanymi oddziałami dotyczyły chorych o wysokim stopniu akceptacji choroby.

Introduction: The acceptance of the disease is the most important element in the process of adapting to life with the disease.

Aim of the study: To assess the degree of disease acceptance depending on the place of hospitalisation.

Material and methods: The study included 300 patients from surgical wards (group, I) and behavioural wards (group II), and the questionnaire used contained, among others, the scale of the AIS (Acceptance of Illness Scale).

Results: The respondents in group I (64.7%) and II (71.3%) were characterised by an average and incomplete acceptance of their illness. Due to gender, there was no substantial difference in the degree of disease acceptance. In the group I, the highest value of disease acceptance was found in the groups aged 41-50 (31%) and 51-60 (31%) while in the group II – among people aged 31-40 (30%) and 20-30 (26%). The largest percentage of respondents highly accepting the disease was indicated by the status defined as married (group I – 77%, II – 74%). The highest score of average disease acceptance in depend the place of residence had 79.6% of patients in the group I, and 71.2% in the group II, and 67% of rural residents in the group I and 57.8% in the group II.

Conclusions: Most of the patients, regardless of ward, age, gender, place of residence, education, and social and living conditions had the average levels of acceptance of disease. The high level of acceptance of disease was obtained four times more frequently in the non-surgical than in surgical wards. Significant difference between the wards was found in patients with high level of disease acceptance.