Strategia zdrowotna Wspólnoty Europejskiej

W latach 1996–2002 Wspólnota Europejska realizowała 8 oddzielnych programów działania w zakresie zdrowia publicznego: promocja zdrowia, rak, AIDS, narkomania, monitorowanie zdrowia, zapobieganie wypadkom, rzadkie choroby oraz choroby związane z zanieczyszczeniem środowiska.
Objęcie programami poszczególnych grup chorób w praktyce okazało się mało skuteczne. Największym mankamentem tego podejścia był brak elastyczności, utrudniający szybkie reagowanie na zagrożenia zdrowotne nieuwzględnione w istniejących programach. Innym problemem były stosukowo wysokie koszty administracyjne. Każdy z programów miał bowiem osobny budżet, system monitorowania i procedury zgłaszania projektów.



Nowy wspólnotowy program w dziedzinie zdrowia
publicznego na lata 2003–2008


Z powodu powyższych trudności w komunikacie z maja 2000 Komisja Europejska przedstawiła propozycję zlikwidowania dotychczasowych programów i utworzenia jednolitej, całościowej strategii zdrowotnej Wspólnoty. Nowy program działania w dziedzinie zdrowia publicznego na lata 2003–2008 został przyjęty decyzją parlamentu europejskiego i Rady z 23 września 2002 roku. Program ten – okrzyknięty początkiem prawdziwej europejskiej polityki zdrowotnej – integruje wszystkie wcześniejsze działania Wspólnoty na rzecz zdrowia publicznego.

Ogólne cele programu to:
1. Poprawa informacji i wiedzy zdrowotnej poprzez ustanowienie kompleksowego systemu zbierania, przetwarzania i analizy danych, dotyczących zdrowia publicznego we Wspólnocie. System ten, oparty na porównywalnych i kompatybilnych informacjach, stanowić ma podstawę formułowania polityki zdrowotnej zarówno na poziomie Wspólnoty, jak i w państwach członkowskich.
2. Zwiększenie możliwości szybkiego reagowania na zagrożenia zdrowotne poprzez stworzenie sprawnych mechanizmów wykorzystywania dostępnych środków i pomocy ekspertów; wspieranie działania sieci nadzoru epidemiologicznego i opanowywania chorób zakaźnych; opracowywanie strategii i mechanizmów zapobiegania chorobom niezakaźnym oraz zagrożeniom zdrowotnym w sytuacjach nadzwyczajnych; opracowywanie wysokich standardów bezpieczeństwa i jakości organów oraz substancji pochodzenia ludzkiego.
3. Promocja zdrowia i zapobieganie chorobom za pośrednictwem działań skierowanych na czynniki warunkujące zdrowie. Działania te obejmować mają...


Pełna treść artykułu...