Suplementacja witaminy D w teorii i codziennej praktyce – wprowadzanie nowych, zaktualizowa-nych polskich zaleceń na przykładzie jednego ośrodka pediatrycznego

Wprowadzenie
Zgodnie z opublikowanymi ostatnio polskimi, opartymi na dowodach naukowych, zaleceniami niedobór witaminy D występuje po-wszechnie i konieczna jest jej suplementacja.

Cel pracy
Realizacja nowych polskich zaleceń w codziennej praktyce.

Materiał i metody
Analizie poddano dokumentację medyczną 100 pacjentów w wieku od 6 miesięcy do 14 lat hospitalizowanych na Oddziale Dziecięcym Szpitala w Brzesku w Małopolsce w okresie od 1 lipca 2018 r. do 31 sierpnia 2018 r.

Wyniki
Suplementację witaminy D zadeklarowało 41% pacjentów. Wśród pacjentów poniżej 1. roku życia 3 (60%) otrzymywało rekomendo-waną dawkę suplementacyjną, tj. 400–600 IU dziennie. W grupie 1–11 lat 15 pacjentów (19,5%) stosowało rekomendowaną dawkę 600–1000 IU dziennie, 13 (17%) < 600 IU dziennie i 2 (2,5%) > 1000 IU dziennie, w przypadku 1 pacjenta nie udało się ustalić dawki. W grupie > 11 lat 6 pacjentów (37,5%) stosowało dawkę 800–2000 IU dziennie, 1 (6,3%) mniej niż 800 IU, nikt nie stosował dawki większej niż rekomendowana. U 3 osób spośród niestosujących suplementacji stwierdzono zmniejszone stężenie 25(OH)D w surowicy krwi (< 20 ng/ml). Średnie stężenie 25(OH)D w surowicy był istotnie większe w grupie stosującej suplementację (42 vs 33,9 ng/ml; p = 0,0006). Nie stwierdzono natomiast istotnej różnicy między średnim stężeniem 25(OH)D u pacjentów otrzymujących dawkę rekomen-dowaną (40,5 ng/ml), w porównaniu z przyjmującymi mniejszą (43 ng/ml) lub większą (49 ng/ml) dawkę niż zalecana. Nie stwierdzono istotnej korelacji między dawką witaminy D a stężeniem 25(OH)D w surowicy [R = (–) 0,24; p > 0,05)].

Wnioski
Istnieje pilna potrzeba wprowadzenia właściwej edukacji pacjentów w zakresie zasad suplementacji witaminy D na poziomie podsta-wowej opieki zdrowotnej, ponieważ obecnie codzienna praktyka znacząco odbiega od zaleceń ekspertów.



Introduction
According to updated evidence-based national recommendations which have been published recently vitamin D deficiency remains still highly prevalent in Poland and requires supplementation.

Aim of the study
was to evaluate the effectiveness of implementation of the new national recommendations into daily practice.

Material and methods
An analysis of medical records of 100 children aged from 6 months to 14 years admitted to the Department of Pediatrics, Hospital in Brzesko, Lesser Poland, from 1st July 2018 to 31st August 2018.

Results
41% patients declared vitamin D supplementation. Among patients under 1 year of age 3 (60%) received recommended supplementation of 400-600 IU daily, in the group of 1-11 years old 15 (19.5%) used a 600-1000 IU dose daily, 13 (17%) < 600 IU/daily, and 2 (2.5%) > 1000 IU daily, 1 patient did not remember the dose. In the group >11 years of age 6 (37.5%) supplemented 800-2000 IU/day, 1 (6.3%) less than 800 IU, no one overdosed supplementation. In the group without supplementation, there were 3 patients with a de-creased 25(OH)D blood serum level (< 20 ng/ml). Mean 25(OH)D serum level was significantly higher in the group with vitamin D supplementation (42 vs. 33.9 ng/ml; p = 0.0006). There was no significant difference between mean 25(OH)D level in patients receiving adequate (40.5 ng/ml), to low (43 ng/ml), or to high vitamin D doses (49 ng/ml). There was no significant correlation between vitamin D dose and the 25(OH)D serum level [R = (–) 0.24, p > 0.05)].

Conclusions
There is an urgent need for physicians to provide an education concerning general rules of vitamin D supplementation, because the pre-sent guidelines of the vitamin D supplementation are not implemented well enough.