Swoista immunoterapia alergenowa – porównanie szczepionek alergoidowych i alergenowych. Badanie typu real-life

Wprowadzenie:
Swoista immunoterapia (SIT) alergenowa jest metodą modyfikującą przebieg choroby w leczeniu alergicznego nieżytu nosa.

Cel:
Celem pracy było porównanie skuteczności i tolerancji alergoidów i szczepionek alergenowych oraz przedsezonowego i całorocznego schematu leczenia. Ponadto porównano wpływ zdarzeń niepożądanych na przestrzeganie zaleceń i chęć kontynuowania terapii przez pacjenta. Dokonano także oceny związku pomiędzy przestrzeganiem zaleceń a skutecznością i tolerancją immunoterapii.

Materiał i metody:
W retrospektywnym badaniu obserwacyjnym przeprowadzonym z użyciem ankiety wzięło udział 53 lekarzy stosujących w codziennej praktyce swoistą immunoterapię alergenową. Do badania wybrano losową grupę pacjentów, którzy w ostatnich 5 latach byli leczeni immunoterapią.

Wyniki:
Analiza danych wykazała wysoką skuteczność i tolerancję SIT w pierwszym roku, która wzrastała aż do trzeciego roku po jego zastosowaniu, niezależnie od zastosowanego podejścia (alergoid/ekstrakt alergenu), schematu terapii (całoroczna/przedsezonowa) i jej statusu (zakończona/niezakończona), płci oraz chęci kontynuowania terapii. Dobra współpraca pacjenta z lekarzem znacząco (p = 0,003) zwiększyła skuteczność immunoterapii. Stwierdzono również słaby związek (r = 0,339, p < 0,05) pomiędzy chęcią kontynuowania terapii a poziomem współpracy pacjent–lekarz. Ponadto występował silny związek między skutecznością immunoterapii a jej tolerancją po pierwszym (r = 0,591, p < 0,05), drugim (r = 0,675, p < 0,05) oraz trzecim (r = 0,797, p < 0,05) roku od pierwszego podania immunoterapii.

Wnioski:
Immunoterapia swoista jest wysoce skuteczną oraz bezpieczną metodą umożliwiającą znaczną redukcję objawów alergii oraz zmniejszenia lub zaprzestania stosowania leczenia objawowego. Im lepsza jest współpraca pomiędzy lekarzem a pacjentem od pierwszego roku od jej podania, tym wyższa okazuje się skuteczność immunoterapii oraz większa chęć do kontynuacji immunoterapii.



Introduction:
Specific allergen immunotherapy (SIT) is a disease-modifying approach in allergic rhinitis treatment.

Aim:
The aim of this study was to compare the efficacy and tolerance of the allergoids and allergen vaccines and pre-seasonal and perennial scheme of treatments. Secondly, we wanted to compare the influence of adverse events on the compliance and the patient’s willingness to continue the therapy. Also we wanted to assess the relationship between the compliance, and the efficacy and tolerance of the treatment.

Material and methods:
A retrospective observational study based on the original self-developed questionnaire was administered to 53 physicians, who use specific allergen immunotherapy in their daily practice. For this study a randomly selected group of patients, who had been treated with immunotherapy within the last 5 years, were selected.

Results:
This study showed high effectiveness and tolerance of SIT in the first year, which increased up to the 3^rd year after its administration, regardless of the approach used (allergoid/allergen extract), therapy scheme (perennial/pre-seasonal) and status (finished/unfinished), sex or the willingness to continue the therapy. Furthermore, sufficient patient-physician cooperation significantly (p = 0.003) increased SIT efficacy. There was a weak relationship (r = 0.339, p < 0.05) between the willingness to continue the therapy and the level of patient-physician cooperation. Finally, there was a strong relationship between SIT efficacy and tolerance after the 1^st (r = 0.591, p < 0.05), 2^nd (r = 0.675, p < 0.05) and 3^rd (r = 0.797, p < 0.05) year after its first administration.

Conclusions:
Specific immunotherapy is a highly effective and safe method that allows for a significant reduction of allergy symptoms and reduction/discontinuation of symptomatic treatment. The better the cooperation between the physician and the patient from the first year of its administration, the higher the effectiveness of immunotherapy and the greater the willingness to continue immunotherapy.