Szanowni Państwo

Szanowni Państwo,

Współcześnie choroby układu krążenia dotykają wielu osób. Dotyczą one zarówno serca, jak i całego układu naczyń odprowadzających i doprowadzających krew do tego narządu. W potocznym ujęciu, mówiąc o chorobach układu krążenia, często mylnie wspomina się tylko o sercu, gdy tymczasem w równej części za zachorowalność i śmiertelność u tych chorych odpowiadają choroby naczyń obwodowych. W związku z powyższym należy szerzej podejść do tego zagadnienia i miażdżycę, najczęstszą przyczynę zmian patologicznych w tętnicach, traktować jako chorobę ogólnoustrojową. Manifestacja objawów niedokrwienia jest zależna od wielkości i lokalizacji zmian miażdżycowych. Niedokrwienie może się objawiać bólami kończyn podczas chodzenia, różnego stopnia dysfunkcją mózgu, objawami chromania brzusznego w wypadku zajęcia tętnic trzewnych czy nadciśnienia tętniczego, gdy zmiany obejmują tętnice nerkowe. W związku ze starzeniem się społeczeństwa coraz częstszy problem kliniczny stanowią również tętniaki aorty i tętnic obwodowych. Powstają one głównie na skutek związanego z wiekiem osłabienia ściany naczynia. Ze względu na często bezobjawowy charakter, ich wykrywalność jest związana głównie z rozpowszechnieniem badań ultrasonograficznych. Najczęściej są więc wykrywane przypadkowo, podczas badania innych narządów. Leczenie tętniaków wymaga dużej rozwagi, szczególnie w aspekcie wyboru metody postępowania zabiegowego. Do dyspozycji mamy bowiem klasyczne metody operacyjne oraz techniki endowaskularne. Metody wewnątrznaczyniowe powinny być zarezerwowane dla pacjentów, u których na skutek licznych chorób towarzyszących szansa przeżycia tradycyjnej operacji jest niewielka. Procedura ta jest niezwykle kosztowna i nie jest pozbawiona mankamentów. Przecieki do worka tętniaka czy migracja graftów mogą stanowić niebezpieczne powikłania tej metody. Odległe wyniki leczenia przy zastosowaniu obu metod są porównywalne, natomiast powikłania późne są częstsze w wypadku technik endowaskularnych. Przewlekła choroba żylna to prawdziwy problem społeczny. Jest nią dotknięta blisko połowa naszej populacji. Koszty związane z leczeniem różnych postaci niewydolności żylnej i limfatycznej są niezwykle wysokie i ponosimy je wszyscy. Znacznej części dałoby się uniknąć, stosując wczesną profilaktykę i wdrażając odpowiednie leczenie. Dotyczy to również niezwykle groźnej i w dalszym ciągu jeszcze lekceważonej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Wprowadzenie do leczenia...


Pełna treść artykułu...