Szczepienia przeciw grypie w profilaktyce zdarzeń sercowo-naczyniowych

Wstęp
W XX w. przez świat przeszły trzy pandemie grypy. Były one wywołane kolejno przez wirusy H1N1 w 1918 r. (grypa hiszpańska), H2N2 w 1957 r. (grypa azjatycka) i H3N2 w 1968 r. (grypa Hongkong). Żniwo, jakie zebrała hiszpanka, dla której współczynniki śmiertelności wyrażano w tysiącach na 100 tys. populacji, nie było porównywalne z żadną inną pandemią grypy. W samych Stanach Zjednoczonych zachorowało 25 mln osób, z czego ok. 500 tys. zmarło [1]. Liczbę zgonów na świecie oszacowano na 40 mln [2].
Najczęściej chorowali i umierali młodzi, biali mężczyźni. Wielu z tych, którzy szczęśliwie przeżyli pandemię grypy, nie udało się jednak przeżyć kolejnej, uznanej przez Światową Organizację Zdrowia w 1969 r. za największą epidemię w dziejach ludzkości, tj. epidemii choroby wieńcowej [1]. W USA częstość zgonów z jej powodu zaczęła gwałtownie zwiększać się w połowie lat 30. XX w., osiągając szczyt w latach 60. XX w.
Podobnie jak w czasie pandemii hiszpanki, na chorobę wieńcową umierali najczęściej biali mężczyźni z tych samych kohort urodzeniowych co osoby zmarłe podczas pandemii grypy [1]. Przypuszcza się, że wcześniejsze przebycie grypy predysponowało do destabilizacji blaszki miażdżycowej i rozwoju ostrego zespołu wieńcowego. Pewne znaczenie przypisuje się tu mechanizmom autoimmunologicznym.
Biologia wirusa
Epidemie grypy u ludzi wywołane są przez dwa typy wirusa: A i B. W obrębie typu A – na podstawie charakterystyki dwóch antygenów powierzchniowych: hemaglutyniny (H) i neuraminidazy (N) – wyróżnia się podtypy. Od 1977 r. zachorowania na grypę u ludzi wywołują dwa podtypy wirusa grypy A, tj. H1N1 oraz H3N2, oraz wirus grypy B. Okresowo stwierdza się także występowanie podtypu H1N2 wirusa grypy A [3].
Mutacje punktowe powstające podczas replikacji wirusa są przyczyną powstawania nowych wariantów wirusa, które odpowiadają za sezonowe nawroty epidemii. Zjawisko to jest częste, szczególnie w podtypie A, dlatego wytworzenie przeciwciał przeciwko jednemu wariantowi nie chroni zupełnie przed nowo powstającymi szczepami. W związku z tym co roku zmieniany jest skład szczepionek [3].
Większe zmiany antygenowe, występujące rzadziej, mogą prowadzić do powstania nowego wirusa odpowiedzialnego za rozwój pandemii. Wirus grypy azjatyckiej powstał w wyniku wymiany materiału genetycznego pomiędzy wirusem grypy ptasiej H2N2 i ludzkiej H1N1 u człowieka lub zwierzęcia zakażonego jednocześnie dwoma wirusami. Uważa się,...


View full text...