Testowy program edukacyjny
Mięśniaki macicy
1. Mięśniaki macicy są najczęstszymi, łagodnymi nowotworami narządu rodnego kobiet. Częstość ich występowania waha się według różnych źródeł:
a) 20–50%,
b) 10–20%,
c) do 10%,
d) 50–70%.
2. Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia mięśniaków zaliczamy:
1) późny wiek reprodukcyjny; 2) palenie tytoniu; 3) otyłość; 4) wielorództwo; 5) okres pomenopauzalny. Prawdziwe jest:
a) 1, 2, 3, 4, 5,
b) 1, 3, 5, c) 1, 3,
d) 3, 4, 5.
3. Najczęstszym objawem klinicznym dużych mięśniaków podsurowicówkowych są:
a) skąpe miesiączki,
b) niedokrwistość,
c) trudności z zajściem w ciążę,
d) uczucie pełności w dole brzucha.
4. Po menopauzie objętość mięśniaków często ulega regresji. Może to być wynikiem:
a) fizjologicznego braku stymulacji hormonalnej,
b) wzrostu ilości estriolu w surowicy krwi,
c) przyboru masy ciała po menopauzie,
d) stosowanej hormonalnej terapii zastępczej
5. Wpływ mięśniaków na płodność nie jest jednoznacznie określony. Bezspornym pozostaje fakt wpływu mięśniaków modelujących światło jamy macicy na zmniejszenie odsetka implantacji. Jest to najprawdopodobniej związane z: 1) upośledzeniem kurczliwości macicy; 2) utrudnionym wychwytem komórki jajowej przez strzępki jajowodu; 3) upośledzeniem ukrwienia endometrium; 4) przewlekłym stanem zapalnym endometrium. Prawdziwe jest:
a) 1, 2, 3,
b) 2, 3,
c) 3, 4,
d) 1, 3, 4.
6. W przypadku niemożności zajścia w ciążę i stwierdzeniu obecności mięśniaków należy:
a) w pierwszej kolejności usunąć mięśniaki,
b) wykonać biopsję mięśniaków, aby sprawdzić obecność receptorów aby wykluczyć podstawową przyczynę niepłodności, estrogenowych i progesteronowych w komórce mięśniaka,
c) dokonać embolizacji tętnic macicznych
d) po wykluczeniu innych przyczyn niepłodności, dokonać w celu zmniejszenia objętości mięśniaków, racjonalnej oceny wpływu obecności mięśniaków na problemy rozrodu oraz rozważyć celowość endoskopowego usunięcia zmian.
7. Histerosonografia jest jednym z badań znajdujących zastosowanie w diagnostyce mięśniaków. Polega ono na:
a) podaniu do jamy macicy ogrzanego do 37˚C
b) ocenie jamy macicy w tomografii rezonansu magnetycznego MRI, roztworu soli fizjologicznej w trakcie badania USG,
c) komputerowej analizie HSG,
d) trójwymiarowej rekonstrukcji jamy macicy w badaniu USG 3D.
8. Farmakologiczne leczenie mięśniaków nie obejmuje podawania:
a) danazolu,
b) agonistów GnRH,
c) dwuskładnikowej tabletki antykoncepcyjnej,
d) progestagenów.
9. Zalecenia Amerykańskiego College’u Ginekologów i Położników (ACOG) odnośnie stosowania agonistów gonadoliberyny obejmują stosowanie aGnRH:
a) w leczeniu dużych mięśniaków podśluzówkowych
b) w przygotowaniu do embolizacji mięśniaków, w przygotowaniu do resekcji histeroskopowej lub planowanej operacji mięśniaków,
c) jako podstawową metodę zachowawczego
d) jedynie w leczeniu niepłodności, przy współistnieniu leczenia mięśniaków po menopauzie, mięśniaków o śr. powyżej 5 cm.
10. Laparoskopowe usunięcie mięśniaków przez doświadczonych operatorów wiąże się ze zmniejszeniem odsetka powikłań w porównaniu z operacjami otwartymi. Nie dotyczy to jednak:
a) mniejszej utraty krwi,
b) skrócenia czasu hospitalizacji,
c) mniejszej ilości zrostów pooperacyjnych,
d) zmniejszonego ryzyka nawrotu mięśniaków.
11. Embolizacja tętnic macicznych jest alternatywną formą terapii mięśniaków. Wskazania do stosowania tej metody ograniczają się, między innymi, do:
a) przypadków przynajmniej 5 lat po menopauzie,
b) zachowawczego leczenia mięśniaków w przypadku oczekiwań prokreacyjnych,
c) przypadków z istniejącymi przeciwwskazaniami
d) leczenia zachowawczego zmian o śr. do 2 cm. do znieczulenia ogólnego lub leczenia operacyjnego,
12. Przeciwwskazania do wykonania histerektomii obejmują: 1) bezobjawowe mięśniaki o wielkości mniejszej niż 12-tyg. ciąża; 2) brak krwawień miesiączkowych; 3) plany prokreacyjne; 4) zaburzenia dyzuryczne spowodowane uciskiem mięśniaków na pęcherz moczowy. Prawdziwe jest:
a) 1, 4,
b) 2, 3,
c) 1, 3,
d) 3, 4.
