Tiokolchikozyd w leczeniu zespołów bólowych w narządzie ruchu – aspekty praktyczne

Wprowadzenie

Ból krzyża (ból krzyżowo-lędźwiowy, lumbago, low back pain) to ból oraz związane z nim zwiększone napięcie mięśni w grzbietowej części ciała, od poziomu dwunastego żebra do fałdów pośladkowych. Ból może być ograniczony do kręgosłupa i mięśni przykręgosłupowych, ale może także promieniować do jednej lub obu kończyn dolnych. W praktyce nie wykazano wpływu warunków pogodowych na częstość występowania ostrego bólu krzyża, a u ok. 30% pacjentów nie stwierdza się jakiegokolwiek czynnika wyzwalającego dolegliwości [1–3]. W 90% przypadków obserwuje się niespecyficzny ból krzyżowo-lędźwiowy, w którym za pomocą dostępnych badań obrazowych nie identyfikuje się przyczyny dolegliwości. Jest on często związany ze zmianami zwyrodnieniowymi oraz przeciążeniowymi kręgosłupa lub otaczających tkanek miękkich.
Jedną z grup leków stosowanych w takich przypadkach są leki miorelaksujące. Leki miorelaksujące w praktyce klinicznej wykorzystuje się w spastyczności spowodowanej schorzeniami ośrodkowego układu nerwowego (OUN), np. w przebiegu stwardnienia rozsianego, uszkodzenia rdzenia kręgowego i mózgu, porażenia mózgowego czy chorób neuronu ruchowego. Skuteczność tych leków została udowodniona również w badaniach klinicznych w przypadku bólu i skurczu mięśni szkieletowych spowodowanych schorzeniami narządu ruchu i obwodowego układu nerwowego [3–6]. Dotyczy to pacjentów z fibromialgią, bólem mięśniowo-powięziowym, a także z ostrymi i przewlekłymi zespołami bólowymi mięśniowo-szkieletowymi, np. ostrym bólem krzyża. Jednym z leków miorelaksujących używanych w opisanych wskazaniach jest tiokolchikozyd (TCC). Leki miorelaksujące należą do podstawowych grup leków stosowanych w bólu krzyża, rwie kulszowej oraz kręczu karku. Skuteczna terapia musi się opierać na spersonalizowanym doborze leku z uwzględnieniem zarówno cech pacjenta, jak i cech procesu patologicznego, który doprowadza do wzmożonego napięcia mięśni [3–5].
Wzmożone napięcie mięśniowe u pacjentów z zespołami bólowymi dolnego odcinka kręgosłupa często prowadzi do aktywacji błędnego koła: ból – wzmożone napięcie mięśniowe – ból. Co więcej, może w konsekwencji doprowadzać do przykurczów utrudniających przebieg ruchu dowolnego, co w praktyce stanowi poważny problem u chorych z uszkodzeniem układu piramidowego na poziomie mózgu i rdzenia kręgowego. W leczeniu tych pacjentów istotną rolę odgrywają leki miorelaksujące, które są produktami leczniczymi o różnej budowie chemicznej i różnych...


Pełna treść artykułu...