Trudności w rozpoznawaniu cytomegalii wrodzonej

Cytomegalia wrodzona to najczęstsze wirusowe zakażenie wrodzone u noworodków. Jest wiodącą przyczyną uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego u dzieci, w tym słuchu, wzroku oraz różnego stopnia opóźnienia rozwoju umysłowego. Cytomegalia wrodzona jest chorobą niewidzialną, nadal zbyt rzadko diagnozowaną. Świadomość społeczna istnienia tej choroby pozostaje niska, a leczenie jej następstw wymaga olbrzymich nakładów finansowych. Rozpoznawanie wrodzonego zakażenia HCMV bywa często trudne. Tylko u 10–15% noworodków występują objawy choroby po urodzeniu, u 85–90% zakażenie przebiega w sposób bezobjawowy. Powszechnie stosowane testy serologiczne są często niewystarczające do ustalenia rozpoznania i wskazań do leczenia. Weryfikacja rozpoznania powinna być ustalana w oparciu o metody molekularne. Obecnie leczenie przeciwwirusowe gancyklowirem cytomegalii wrodzonej jest zarezerwowane do objawowych postaci zakażenia. Decyzja o leczeniu przeciwwirusowym musi być dokładnie wyważona, z uwagi na możliwe działania niepożądane dostępnych w terapii leków przeciwwirusowych.

Congenital cytomegalovirus infection is the most common viral infection in newborns. It is a leading cause of damage of the central nervous system in children, specially hearing loss, visual defects and mental retardation. Congenital cytomegalovirus infection is an invisible, still rarely diagnosed disease. Awareness is low and treatment is very expensive. Diagnosis of congenital cytomegalovirus infection is often difficult. Only 10–15% of newborns present symptoms after birth. In 85–90% of newborns there are no signs of disease after birth. Commonly used serologic tests are not adequate to make an appropriate diagnosis. They need to be confirmed with molecular methods. Antiviral treatment of congenital cytomegalovirus infection is reserved for symptomatic HCMV infection. The decision about antiviral treatment should be made taking into consideration possible side effects of the treatment.