Trzy różne nowotwory złośliwe skóry na podłożu blizny pooparzeniowej

Wprowadzenie
Obserwacje kliniczne wskazują na podwyższone ryzyko rozwoju nowotworów skóry w obrębie blizn pooparzeniowych. Najczęstszym nowotworem skóry rozwijającym się w obrębie blizn pooparzeniowych jest rak kolczystokomórkowy skóry, natomiast rzadziej obserwuje się raka podstawnokomórkowego skóry, czerniaka, mięsaki. W piśmiennictwie opisano dotąd jedynie nieliczne przypadki współistnienia ze sobą różnych nowotworów skóry w obrębie jednej blizny pooparzeniowej.

Cel pracy
Przedstawienie przypadku pacjenta, u którego w obrębie blizny pooparzeniowej wystąpiły trzy niezależne nowotwory skóry.

Opis przypadku
Mężczyznę 77-letniego, który w dzieciństwie doznał rozległego oparzenia skóry głowy i kończyn górnych, przyjęto do kliniki w celu diagnostyki dwóch guzów owłosionej skóry głowy rozwijających się w bliźnie pooparzeniowej. Trzy miesiące wcześniej u pacjenta przeprowadzono resekcję czerniaka skóry policzka prawego. W badaniu histopatologicznym wycinków guzów skóry skalpu stwierdzono utkanie raka kolczystokomórkowego oraz raka podstawnokolczystokomórkowego skóry.

Wnioski
Wydaje się, że przedstawiony przypadek potwierdza onkogenny potencjał blizn pooparzeniowych oraz wskazuje na konieczność wieloletniego monitorowania tej grupy pacjentów.



Introduction
Prior clinical observations suggest an increased risk of carcinogenesis within a post-burn scar. The most common type of a neoplasm observed in such cases is squamous cell carcinoma, followed by basal cell carcinoma, melanoma, and sarcomas. Cases of coexistence of different neoplasms developing within one burn scar have rarely been reported in international literature.

Objective
To present a patient affected by three independent skin neoplasms that developed within a post-burn scar.

Case report
A 77-year-old man, who sustained an extensive burn of the head and upper extremities in childhood, was admitted to the Department of Dermatology to undergo a diagnostic examination of two scalp skin tumours developing within the post-burn scar. Three months earlier right cheek melanoma was excised. The histopathological examination confirmed the diagnosis of squamous cell carcinoma and basosquamous carcinoma.

Conclusions
This case may confirm the carcinogenicity of burn scars, and indicates the necessity of long-term monitoring of patients with such lesions.