123RF
Tyldrakizumab skuteczny także w praktyce
Redaktor: Iwona Konarska
Data: 30.05.2023
| Tagi: | tyldrakizumab, łuszczyca |
Teoria i praktyka bywają postrzegane jako skonfliktowane ze sobą światy. Z pewnością nie są nimi w przypadku tyldrakizumabu, o czym przekonuje najnowsza publikacja z „Journal of the European Academy of Dermatology & Venerology”.
Łuszczyca jest przewlekłą chorobą zapalną o podłożu immunologicznym, dotykającą 2 do 4 proc. populacji w Europie i Ameryce Północnej. Z uwagi na pojawiające się kolejne generacje leków biologicznych pacjenci zyskują coraz więcej opcji leczenia, a jedną z nich jest tyldrakizumab (znany pod nazwą handlową Ilumetri), dostępny od kilku lat inhibitor interleukiny 23p19, który z powodzeniem jest stosowany w leczeniu łuszczycy plackowatej o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego. Jego długoterminowe skuteczność i bezpieczeństwo wykazano w badaniach III fazy, jednak na tym nie kończą się prace nad lekiem – potrzebne są badania prowadzone w warunkach bliższych praktyce klinicznej, a takie właśnie wykonał zespół z Włoch i Hiszpanii.
Otwarte badanie IV fazy (TRIBUTE) oceniało skuteczność i wpływ na jakość życia u 177 dorosłych pacjentów z łuszczycą plackowatą leczonych tyldrakizumabem w dawce 100 mg (nieleczonych wcześniej inhibitorami szlaku IL-23/Th17) w warunkach będących symulacją praktyki klinicznej. Jako kluczowy ekwiwalent skuteczności przyjęto uznaną i dobrze zwalidowaną skalę PASI, a jakość życia (i jego składowe) mierzono przy pomocy DLQI, Skindex-16, NRS (w odniesieniu do bólu i świądu), WPAI (ocena produktywności i aktywności zawodowej), PBI (wskaźnik korzyści dla pacjenta) i TSQM (wskaźnik zadowolenia z leczenia).
Po 24 tygodniach odsetek pacjentów, którzy uzyskali wyniki PASI 75 i/lub 90 oraz DLQI 0/1 (wysoka jakość życia), wynosił odpowiednio aż 92,5, 74 i 70,4 proc. Podobną zależność uzyskano dla Skindex-16, gdzie średnia zmiana od wartości wyjściowej uległa poprawie aż o 53,3 punktu (na 96 możliwych; im wyższy wynik, tym bardziej nasilona choroba). To nie koniec korzyści – w skali NRS osiągnięto poprawę w zakresie świądu, bólu i łuszczenia się odpowiednio o 5,7, 3,5 oraz 5,7 punktu. W pozostałych wspomnianych skalach także odnotowano istotne i znaczące poprawy, co wspólnie daje obraz ogromnej skuteczności leku. Obaw nie budziło także bezpieczeństwo, zgłoszono tylko jedno poważne działanie niepożądane związane z leczeniem.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
Otwarte badanie IV fazy (TRIBUTE) oceniało skuteczność i wpływ na jakość życia u 177 dorosłych pacjentów z łuszczycą plackowatą leczonych tyldrakizumabem w dawce 100 mg (nieleczonych wcześniej inhibitorami szlaku IL-23/Th17) w warunkach będących symulacją praktyki klinicznej. Jako kluczowy ekwiwalent skuteczności przyjęto uznaną i dobrze zwalidowaną skalę PASI, a jakość życia (i jego składowe) mierzono przy pomocy DLQI, Skindex-16, NRS (w odniesieniu do bólu i świądu), WPAI (ocena produktywności i aktywności zawodowej), PBI (wskaźnik korzyści dla pacjenta) i TSQM (wskaźnik zadowolenia z leczenia).
Po 24 tygodniach odsetek pacjentów, którzy uzyskali wyniki PASI 75 i/lub 90 oraz DLQI 0/1 (wysoka jakość życia), wynosił odpowiednio aż 92,5, 74 i 70,4 proc. Podobną zależność uzyskano dla Skindex-16, gdzie średnia zmiana od wartości wyjściowej uległa poprawie aż o 53,3 punktu (na 96 możliwych; im wyższy wynik, tym bardziej nasilona choroba). To nie koniec korzyści – w skali NRS osiągnięto poprawę w zakresie świądu, bólu i łuszczenia się odpowiednio o 5,7, 3,5 oraz 5,7 punktu. W pozostałych wspomnianych skalach także odnotowano istotne i znaczące poprawy, co wspólnie daje obraz ogromnej skuteczności leku. Obaw nie budziło także bezpieczeństwo, zgłoszono tylko jedno poważne działanie niepożądane związane z leczeniem.
Opracowanie: lek. Damian Matusiak
