Uraz zmiażdżeniowo-oparzeniowy kończyny górnej u młodego człowieka – opis przypadku

Wśród wielu rodzajów ran przewlekłych szczególne miejsce zajmują rany urazowe kończyn górnych powstałe wskutek zmiażdżenia i oparzenia. Niejednokrotnie są one bardzo głębokie i walka o uratowanie kończyny wymaga podejmowania wielokierunkowych, zespołowych działań. Postępowanie zgodne z obowiązującymi rekomendacjami gwarantuje sukces w postaci odtworzenia ciągłości skóry. W pracy zaprezentowano opis przypadku 26-letniego mężczyzny, u którego w wyniku wypadku doszło do powstania rany zmiażdżeniowo-oparzeniowej lewej kończyny górnej. Interdyscyplinarne, zespołowe działania i doświadczenie personelu oraz postępowanie miejscowe oparte na najnowszych rekomendacjach, w tym strategii TIME, pozwoliło na uzyskanie poprawy stanu klinicznego rany i doprowadziło do wygojenia ubytku.

Among the many types of chronic wounds, upper limb injuries caused by crushing and burns are of particular importance. Often they are very deep, and the „struggle” to save the limb requires multidirectional, cooperative action. Adhering to current recommendations guarantees success in the form of restoring the continuity of the skin. The study describes the case of a 26-year-old man in whom a crush-burn wound of the upper left limb was caused as a result of an accident. Interdisciplinary teamwork and experience as well as local management based on the latest recommendations, including the TIME strategy, contributed to the improvement of the clinical condition of the wound and led to the healing of the defect.