Urologia a Internet

Rola Internetu medycznego stale wzrasta, jednak nie w każdej działalności lekarskiej możliwe będzie zastąpienie nim dotychczasowych form praktyki, edukacji i organizacji. Ze względu na charakterystykę specjalności medycznych Internet może w różny sposób stanowić narzędzie uzupełniające w gałęziach internistycznych i zabiegowych. W urologii jego rola jest obecnie dość ograniczona, przede wszystkim możliwościami technicznymi istniejących łączy.





Dużo łatwiej jest przeprowadzić telekonsultację dermatologiczną czy histopatologiczną niż wykonywać operacje sterowane zdalnie z odległości. I to nie tylko z powodu wyższych kosztów sprzętu, który poza urządzeniami optycznymi i analizującymi zawierać powinien również elementy operującego ramienia robota. Ponadto wszelkie opóźnienia w transmisji danych w przypadku konsultacji, np. internistycznej, nie stanowią większego problemu medycznego, a jedynie uciążliwość organizacyjną. Inaczej ma się sprawa z ewentualną przerwą w operacji, gdzie od sprawności jej przebiegu zależy bezpośrednio nie tylko zdrowie, ale i życie pacjenta. Pomimo że na świecie testuje się zdalne zabiegi urologiczne, to jednak nie mają one obecnie szerszego zastosowania [11]. Internet może być natomiast pomocny w systemie identyfikacji genotypów organów, np. nerek, jak uczyniono to we Włoszech, tworząc centralną bazę danych wyników biopsji nerek [1].
Nieocenione usługi oddaje nam sieć w odniesieniu do promowania zachowań pacjentów oraz lekarzy, gdzie obecnie jednym z dyskutowanych elementów szeroko zakrojonych kampanii prozdrowotnych jest właśnie Internet, czego przykładem jest witryna ContiNet Międzynarodowego Towarzystwa Utrzymania Moczu (International Continence Society) [2, 3]. Trzeba jednak wyraźnie zaznaczyć, że w odniesieniu do tematu nietrzymania moczu jakość różnego rodzaju witryn pozostawia często wiele do życzenia. Tylko niewiele z tych stron odpowiada kryteriom jakości i jedynie takie warto promować [4, 5, 10].

Niezwykle interesującą misją Internetu jest edukacja. Istnieją już interaktywne programy w sieci, gdzie po przeczytaniu fachowych informacji na temat patolomorfologii raka prostaty do dyspozycji oddane jest narzędzie treningowe [6]. Jak wykazały badania, takie ćwiczenia poprawiły przeciętnie o 12 proc. poprawność stawianych rozpoznań histopatologicznych. Miejmy nadzieję, że do takich inicjatyw dołączą również inne, dotyczące pozostałych zagadnień...


View full text...