Ustalanie czasu, jaki upłynął od zgonu, na podstawie poziomu potasu w ciele szklistym oka u ofiar śmiertelnych wypadków drogowych

Wstęp
Opracowanie formuły, która umożliwia dokładne określanie czasu, jaki upłynął od zgonu (postmortem intervallum – PMI) przy wykorzystaniu analizy poziomu potasu w ciele szklistym – na podstawie grupy ofiar śmiertelnych wypadków drogowych.

Materiał i metody
Materiał stanowiły próbki płynu z ciała szklistego pobrane od 78 osób, które zmarły w następstwie wypadku drogowego w okresie od 2010 do 2015 r. Próbki pobrano z obojga oczu i przekazano do analizy. Pomiar poziomu potasu przeprowadzono w sposób pośredni przy wykorzystaniu diagnostycznego analizatora wyposażonego w elektrody jonoselektywne – ADVIA 2400 chemistry system marki Siemens. Dokładny czas zgonu ofiar był znany z dokumentacji policyjnej. Odnotowano czas pośmiertnego pobrania próbek oraz obliczono PMI. Następnie metodą regresji liniowej przeanalizowano zależność między tymi dwoma wielkościami. Oceniono również wpływ wieku ofiar.

Wyniki
Wartości PMI mieściły się w przedziale 6–62 godzin. W miarę wzrostu poziomu potasu w ciele szklistym rośnie także wartość PMI. Zależność między tymi zmiennymi ma charakter liniowy. Opisuje ją równanie regresji PMI = 6,42[K+] – 40,94, R = 0,67 (p < 0,001). W efekcie uzyskano formułę o wysokim stopniu zbieżności z trzema innymi badaniami opisanymi we wcześniejszych doniesieniach literaturowych. Formuła dostarcza wartości szacunkowych, które mogą wykraczać poza jeden dzień kalendarzowy. Uwzględnienie wieku oraz interwencji medycznej powoduje jedynie nieistotną poprawę wartości predykcyjnej formuły.

Wnioski
Przy wykorzystaniu zwalidowanych metod uzyskano formułę umożliwiającą ustalanie PMI na podstawie poziomu potasu w płynie ciała szklistego. Chociaż niniejsza praca dotyczy ofiar wypadków drogowych, metody podlegają ekstrapolacji i można je uznać za porównywalne z innymi metodami opublikowanymi w ostatnim czasie. Jednakże w tych przypadkach, w których niezbędny jest większy poziom dokładności, zaleca się stosowanie biomarkerów zapewniających większą precyzję.



Aim of the study:
To produce a formula that can accurately predict postmortem interval (PMI) based on vitreous potassium levels using road traffic collision fatalities.

Material and methods:
Vitreous humour samples were taken from 78 individuals who had died following road traffic collisions between 2010 and 2015. Samples were obtained from both eyes and were sent for on-site analysis. Measurement of potassium was by an indirect ion-specific electrode Siemens diagnostics ADVIA 2400 chemistry system. Exact time of death was known from police reports, the time of postmortem was recorded and the postmortem interval was calculated. Linear regression was then used to analyse the relationship between the two. The impact of age was also assessed.

Results:
PMI was between 6 and 162 hours. As vitreous potassium increases, the PMI also increases; exhibiting a linear relationship. This is illustrated by a regression equation of PMI = 6.42[K+] – 40.94, R = 0.67 (p < 0.001). This produced a formula closely comparable with three other studies proposed in previous literature and produces estimates that may exceed one calendar day. When both age and medical intervention are accounted for there is an insignificant improvement in prediction.

Conclusions:
Validated methods have been used to produce a formula for prediction of PMI using vitreous potassium. Although this is specific to road traffic collisions, the methods are transferable and can be seen to be comparable with other recently published methods. Nonetheless, if greater levels of accuracy are required it is suggested that biomarkers delivering a higher level of precision should still be sought.