Uszkodzenia zwieraczy odbytu po porodach z zastosowaniem kleszczy położniczych. Część pierwsza: porody kleszczowe i nacięcia krocza jako czynniki ryzyka uszkodzeń zwieraczy

Poród drogami natury jest najczęstszą przyczyną niewydolności zwieraczy odbytu. Wśród czynników ryzyka uszkodzeń zwieraczy odbytu są wymieniane: pierwszy poród, duża masa płodu, przedłużony I i II okres porodu, zwłaszcza gdy zastosowano znieczulenie zewnątrzoponowe porodu, ułożenia odgięciowe i położenie potylicowe tylne płodu, nacięcie krocza, zaś w szczególności porody zabiegowe, a zwłaszcza kleszcze położnicze. Przez wiele lat wykazywano, że poród z zastosowaniem kleszczy położniczych u ponad 60%, a nawet 80%, kobiet powoduje uszkodzenie zwieraczy odbytu. W ostatnim okresie pojawiły się jednak nowe doniesienia, weryfikujące tak wysokie statystyki uszkodzeń powodowanych przez kleszcze. W pierwszej części pracy omówiono różne aspekty kliniczne powikłań porodów pochwowych, w tym obraz kliniczny uszkodzeń, przyczyny niewydolności zwieraczy odbytu po porodach, w szczególności tzw. kleszczowych, jak również techniki operacyjne leczenia inkontynencji.

Vaginal delivery is a well-known cause of anal incontinence. Several risk factors have been suggested to affect the anal canal muscles, such as: primiparity, high infant birth weight, episiotomy, prolonged first and second stage of labour specially when epidural analgesia was used, malpresentation-occipitoposterior position, and specially the use of forceps and vacuum. Many recent studies have shown that forceps delivery causes anal sphincters injury in more than 60%, and even 80% of women. However, new data indicate that this incidence may not be as high, as previously quoted. The first part of this paper discusses various clinical aspects of vaginal delivery complications, including their clinical appearance, reasons of anal incontinence following deliveries, especially with the use of forceps, as well as methods of treatment used in case of faecal incontinency. The second presents applications of endosonography, with its advantages and limitations in the diagnosis of anal incontinence was presented.