Używanie narkotyków, potrzeba leczenia i dostępność placówek lecznictwa: badania wybranych melin w metropolii Uyo w Nigerii

Wstęp
Niniejsze badanie dotyczyło uży- wania narkotyków przez osoby korzystające z melin (bunks) w Uyo, potrzeb leczenia i dostępności placówek medycznych. Bywalcy melin – choć nie zostało to potwierdzone empirycznie – są powszechnie postrzegani jako osoby, które nadmiernie i ryzykownie używają narkotyków.

Materiał i metody
Rekrutację 189 klientów trzech melin w metropolii Uyo przeprowadzono metodą kuli śniegowej. Badacze i ich asystenci zebrali dane za pomocą ustrukturyzowanego kwestionariusza składającego się z powszechnie stosowanych narzędzi mierzących używanie narkotyków, potrzeby lecznicze i dostępność placówek medycznych. Średnia wieku uczestników badania wynosiła 26,54 roku.

Wyniki
Średni wynik DUDIT (Testu Identyfikacji Zaburzeń Związanych z Używaniem Narkotyków) wyniósł 32,72, a potrzeby leczenia – 11,05. Większość respondentów (83,6%) używała różnego rodzaju narkotyków, 64,02% – narkotyków w iniekcjach, 42,86% – kokainy, a u 38,10% używanie narkotyków współwystępowało z zaburzeniami psychicznymi. Chociaż 52% osób było zmotywowanych do leczenia, tylko 11% korzystało z pomocy. Stwierdzono dodatni związek między używaniem narkotyków a potrzebą leczenia (r = 0,32, p < 0,01). Mężczyźni używali więcej narkotyków (r = –0,47, p < 0,01) i mieli mniejszą potrzebę leczenia (r = 0,28, p < 0,05) niż kobiety. Liczba lat korzystania z melin była pozytywnie związana z używaniem narkotyków i potrzebą leczenia.

Omówienie
Wyniki były zgodne z powszechnym przekonaniem dotyczącym nadmiernego i ryzykownego używania narkotyków przez bywalców melin. Można to przypisać dostępności tych narkotyków w atmosferze pozbawionej obaw o aresztowanie.

Wnioski
Wyniki badania wskazują na potrzebę zapewnienia niedrogiego, dostępnego i opartego na dowodach leczenia, a także potrzebę umiejscowienia problemów związanych z używaniem narkotyków w systemie opieki zdrowotnej.



Introduction
Although it has not been empirically documented, bunk patrons are commonly perceived to engage in excessive and hazardous drug use. This study investigated drug use, treatment needs and availability of treatment facilities among patrons of bunks in Uyo.

Material and methods
The snowball technique was used to recruit 189 patrons from three bunks in the Uyo metropolis. Data were collected by the researchers and research assistants using a structured questionnaire consisting of widely-used measures of drug use, treatment needs and availability of facilities. Participant mean age was 26.54 years of age.

Results
A mean DUDIT (Drug Use Disorders Identification Test) score of 32.72 and a treatment need score of 11.05 was obtained. While 83.6% of respondents were polydrug users, 64.02% had injected drugs, 42.86% had used cocaine and 38.10% had psychiatric co-morbidity. Although 52% were motivated for treatment, only 11% were currently in counselling. There was a positive association detected between drug use and treatment needs (r = 0.32, p < 0.01). Male gender is associated with more drug use (r = –0.47, p < 0.01) and fewer treatment needs (r = 0.28, p < 0.05). Years of patronage is positively related to drug use and treatment needs.

Discussion
The findings were consistent with commonly-held perceptions regarding excessive and hazardous drug use in the bunks. This could be attributed to the availability of these drugs in an atmosphere devoid of apprehension about arrest by law enforcement agents.

Conclusions
We emphasised the need to provide affordable, accessible and evidence-based treatment as well as extending the healthcare system to include drug-use problems.