WYBRANE ASPEKTY SPRAWNOŚCI FUNKCJONALNEJ ORAZ POCZUCIA WŁASNEJ SKUTECZNOŚCI U PACJENTÓW W WIEKU PODESZŁYM Z CUKRZYCĄ TYPU 2

Wstęp

Cukrzyca należy do grupy schorzeń metabolicznych charakteryzujących się defektem w wydzielaniu hormonu insuliny. W Polsce na cukrzycę cierpi ponad 3 mln ludzi, a częstość zachorowań w wieku podeszłym ulega znacznemu nasileniu. Odsetek chorych w wieku geriatrycznym powyżej 65 lat sięga 25-30%. Jest to grupa chorych charakteryzująca się wielochorobowością wymagająca holistycznego podejścia w procesie leczenia.

Cel

Celem niniejszej pracy była analiza stopnia sprawności funkcjonalnej oraz poczucia własnej skuteczności u pacjentów w wieku geriatrycznym chorujących na cukrzycę typu 2.

Materiał i metody

Badania przeprowadzono wśród pacjentów ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2. W badaniu uczestniczyło 100 pacjentów będących w trakcie hospitalizacji. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, w badaniu posłużono się kwestionariuszem skali Katza. Natomiast do oceny pomiaru stopnia wartości ogólnego przekonania osoby o własnej skuteczności radzenia sobie z trudnymi okolicznościami i przeciwnościami zastosowano Kwestionariusz Skali Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES). Istotność wyników badano za pomocą testu nieparametrycznego chi kwadrat. Posłużono się także średnią arytmetyczną i odchyleniem standardowym. Współzależność pomiędzy dwiema zmiennymi, obliczono za pomocą współczynnika korelacji R. Spearmana .

Wyniki

W badanej grupie 100 osób w wieku podeszłym ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2 poziom poczucia własnej skuteczności istotnie statystycznie różnicowała płeć badanych oraz poziom ich wykształcenia. Wyższy poziom poczucia własnej skuteczności odnotowano wśród mężczyzn.

Wnioski

Zmienne socjodemograficzne częściowo różnicują poziom poczucia własnej skuteczności seniorów z cukrzycą typu 2. Tylko płeć i poziom wykształcenia respondentów miały istotny wpływ na poczucie własnej skuteczności. Również i na sprawność fizyczną miały wpływ zmienne socjodemograficzne jak płeć i wiek, wykształcenie. Wraz z wiekiem zmniejszał się stopień samodzielności seniorów. Mężczyźni lepiej radzili sobie w czynnościach złożonych w porównaniu do kobiet.

Introduction

Diabetes is a metabolic disorder characterized by a defect in the secretion of insulin hormone. In Poland, more than 3 million people suffer from diabetes and the incidence of high blood pressure is high. The proportion of patients with geriatric age over 65 years is 25-30%. This is a group of patients characterized by multichromatism requiring a holistic approach in the treatment process. Self-efficacy is an important predictor of treatment and convalescence in patients with chronic disease. It allows them to accept the disease and learn how to function with it.

Aim

The aim of this study was to analyse functional level and self-efficacy in geriatric patients with type 2 diabetes.

Material and methods

The study was performed in patients with type 2 diabetes. 100 patients were hospitalized. The diagnostic survey method was used. The questionnaire was used for the Katz scale. On the other hand, a questionnaire on the Generalized Efficacy Scale (GSES) was used to assess the degree of value of the general belief of a person with self-efficacy in coping with difficult circumstances and adversities. The significance of the results was tested using a nonparametric chi square test. The arithmetic mean and standard deviation were also used. The correlation between the two variables was calculated by

R. Spearman’s correlation coefficient.

Results

In the study group of 100 elderly patients with type 2 diabetes mellitus, the level of self-efficacy was statistically significantly different between the sex of the respondents and their level of education. A higher level of self-efficacy was reported among men.

Conclusions

Sociodynamic variables partly differentiate the level of self-efficacy of seniors with type 2 diabetes. Only the gender and education level of respondents have a significant impact on self-efficacy. Physiological variables, such as sex and age, education also affected physical fitness. With age, the degree of independence of seniors decreased. Men did better in complex activities compared to women.