Własności strukturalne i materiałowe tkanki kostnej a ryzyko złamań

Mimo że nie stwierdza się liniowej zależności pomiędzy zwiększeniem wartości BMD a redukcją ryzyka złamań, badanie gęstości kości jest nadal istotnym punktem końcowym ocenianym w większości badań klinicznych oraz często jedynym ocenianym kryterium skuteczności leczenia osteoporozy. Dzieje się tak, ponieważ wciąż brak jest nieinwazyjnych metod oceniających którykolwiek z parametrów materiałowych bądź strukturalnych tkanki kostnej. W praktyce klinicznej bardzo istotna pozostaje ocena innych pozakostnych czynników ryzyka złamań, takich jak wywiad rodzinny, choroby współistniejące, czynniki żywieniowe czy środowiskowe. W pracy omówiono podstawowe zagadnienia dotyczące własności strukturalnych, np. mikroarchitektura, oraz materiałowych tkanki kostnej, a także ich znaczenie w determinowaniu ryzyka złamań osteoporotycznych.

In spite of the fact that no linear relationship is observed between an increase in the BMD value and the reduction of fracture risk, the measurement of bone density still remains an important final evaluation point in the majority of clinical examinations. Frequently, this is also the only criterion for the assessment of the efficiency of anti-osteoporosis treatment. This situation is due to the fact that there is still a lack of non-invasive methods evaluating any material or structural parameters of the bone tissue. In clinical practice, evaluation of other “non-bone” factors of fracture risk, such as family history taking, concomitant diseases, and nutritional and environmental risk factors, remains very important. The study discusses the primary issues concerning structural, e.g. micro-architecture, and material properties of bone tissue, as well as their importance in determining the risk of osteoporotic fractures.