Wpływ leków przeciwbakteryjnych na florę bakteryjną i grzybiczą pochwy

Flora fizjologiczna oraz mechanizmy odporności nieswoistej są istotnymi czynnikami wpływającymi na stabilność ekosystemu narządów płciowych. Okresowo dolne piętra układu rozrodczego mogą być zasiedlane przez bakterie przewodu pokarmowego, natomiast w wyższych piętrach obserwuje się głównie florę fizjologiczną. Jednakże czynniki, takie jak hormony płciowe, antybiotykoterapia, środki dezynfekcyjne stosowane miejscowo oraz zabiegi chirurgiczne mają duży wpływ na zmienność flory narządów płciowych.
Celem niniejszej pracy było porównanie flory bakteryjnej i grzybiczej narządów płciowych pacjentek leczonych antybiotykami, u których wystąpiły objawy infekcji narządów płciowych oraz pacjentek nieprzyjmujących leków przeciwbakteryjnych. Stwierdzono, że najczęściej przyjmowanymi antybiotykami wśród badanej grupy pacjentek były amoksycylina oraz amoksycylina + kwas klawulanowy. Największe zaburzenia flory pochwy obserwowano po podaniu tych preparatów. U pacjentek przyjmujących te leki również częściej dochodziło do infekcji grzybiczych pochwy i zakażeń florą beztlenową.




Cel pracy
Antybiotyki są lekami często stosowanymi u kobiet w wieku rozrodczym, najczęściej z powodu infekcji górnych dróg oddechowych. Wiele z tych kobiet cierpi jednakże na powikłania związane ze stosowaniem antybiotyków, które są wynikiem zaburzenia składu oraz liczebności flory pochwy. W przebiegu antybiotykoterapii dochodzi do głębokiego zaburzenia ekosystemu pochwy, w wyniku czego obserwuje się kolonizację szczepami drobnoustrojów normalnie bytujących w pochwie w małej liczbie, hamowanymi dotychczas przez czynniki wytwarzane przez Lactobacillus spp.
Celem naszej pracy było przedstawienie zmian ekologii pochwy u kobiet leczonych antybiotykami o szerokim zakresie działania z powodu infekcji dróg oddechowych na podstawie badań własnych.
Ekosystem narządów płciowych
Narządy płciowe stanowią złożony ekosystem, za którego biologiczną stabilizację odpowiada flora fizjologiczna, a szczególnie Lactobacillus spp. Uniemożliwia ona zasiedlenie tych miejsc przez drobnoustroje chorobotwórcze i zapobiega rozwojowi zakażenia. Odbywa się to dzięki różnym mechanizmom odporności nieswoistej: przyłączania się do komórek nabłonkowych, współzawodnictwu o składniki odżywcze, hamowania namnażania się bakterii przez toksyczne produkty metabolizmu oraz związki o charakterze antybiotyków lub...


Pełna treść artykułu...