Wpływ przedwczesnej utraty zębów mlecznych na morfologię i czynność narządu żucia. Przegląd piśmiennictwa

Przedwczesna utrata zęba mlecznego to jego utrata 3–4 lata przed czasem fizjologicznej wymiany, czyli rok wcześniej w stosunku do terminu fizjologicznej resorpcji korzeni. Najczęstszą przyczyną przedwczesnej utraty zębów mlecznych są powikłania próchnicy, takie jak: zgorzel miazgi, zapalenie ozębnej, zapalenie okolicy okołowierzchołkowej, zmiany okołowierzchołkowe, ropnie, zapalenie kości. Wśród innych przyczyn wymienia się urazy mechaniczne oraz torbiele. Bezpośrednim skutkiem przedwczesnej utraty zęba mlecznego jest zahamowanie wzrostu kości wyrostka zębodołowego szczęki lub części zębodołowej żuchwy w obszarze brakującego zęba. Powstanie luki w obrębie łuku zębowego prowadzi do różnego rodzaju przemieszczeń zębowych, takich jak przesunięcie zębów wzdłuż łuku, rotacje, nachylenia. Skutkiem tego są wady zębowe, w tym stłoczenia wtórne, nieprawidłowości zębowe dotyczące czasu i miejsca wyrzynania zębów stałych, przesunięcia linii pośrodkowej łuku, efekt Godona. Następstwem przedwczesnej utraty zębów mlecznych jest również nasilenie wad zgryzu już istniejących oraz zaburzenia czynności narządu żucia: żucia, wymowy, połykania.

Cel
Celem pracy było przedstawienie skutków przedwczesnej utraty zębów mlecznych oraz określenie wskazań do postępowania profilaktycznego.

Materiał i metody
Przeprowadzono przegląd piśmiennictwa w języku polskim i angielskim w latach 2006–2017 w obrębie baz PubMed, PBL, Embase, Scopus. Słowem kluczowym była przedwczesna utrata zębów mlecznych.

Wyniki
Przedstawiono następstwa przedwczesnej utraty poszczególnych grup zębów mlecznych oraz na podstawie zebranego piśmiennictwa sformułowano wskazania do postępowania profilaktycznego.

Wnioski
Z przeprowadzonej analizy wysunięto wniosek, że ze względu na różnorodność następstw przedwczesnej utraty zębów mlecznych w wielu przypadkach wskazana jest opieka ortodontyczna mająca na celu zminimalizowanie skutków przedwczesnej utraty zębów mlecznych.



Premature loss of a deciduous tooth is its loss 3 to 4 years before its physiological replacement, in other words – one year before the date of physiological resorption of its roots. The most common reasons for premature loss of deciduous teeth include complications of caries such as: pulp gangrene, periodontitis, inflammation of the periapical area, periapical lesions, abscesses, and osteitis. Mechanical traumas and cysts belong to other reasons. Direct consequences of premature loss of a deciduous tooth include inhibition of growth of the alveolar process bone of the maxilla or alveolar part of the mandible in the area where a tooth is missing. Presence of space in the dental arch leads to various dental displacements such as tooth displacement along the arch, rotations, inclinations. It leads to dental abnormalities, including secondary crowding, dental abnormalities associated with time and place of eruption of permanent teeth, arch midline shift, and Godon’s effect. Consequences of premature loss of deciduous teeth also include worsening of pre-existing malocclusions and dysfunctions of the masticatory organ associated with chewing, speech and swallowing.

Aim
The paper aimed to present consequences of premature loss of deciduous teeth and to determine indications for prophylactic treatment.

Material and methods
A review of literature in Polish and English from the period 2006–2017 was performed using PubMed, PBL, Embase, Scopus databases. “Premature loss of deciduous teeth” was a key word.

Results
Consequences of premature loss of various groups of deciduous teeth were presented and indications for prophylactic treatment were discussed based on literature collected.

Conclusions
The analysis performed concluded that due to various consequences of premature loss of deciduous teeth orthodontic management is recommended in many cases in order to minimise consequences of premature loss of deciduous teeth.