Wpływ stosowania cinakalcetu na normalizację ciśnienia tętniczego u chorej z wtórną nadczynnością przytarczyc w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek

W trakcie leczenia cinakalcetem uzyskuje się farmakologiczną parathyreidektomię. Stosowanie tego leku umożliwia również normalizację lub wręcz spadek wartości poziomów wapnia, co może doprowadzić do normalizacji wartości ciśnienia tętniczego (jeśli hiperkalcemia miała udział w mechanizmie wzrostu ciśnienia tętniczego).
Chora z przewlekłą niewydolnością nerek w przebiegu przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek, włączona do programu przewlekłego leczenia nerkozastępczego metodą hemodializ w 1997 r. Od 1996 r. obserwowano u niej nadciśnienie tętnicze, które od 2001 r. stało się oporne na leczenie farmakologiczne. W leczeniu stosowano równocześnie kilka grup leków hipotensyjnych (α-bloker, bloker kanału wapniowego, inhibitor enzymu konwertującego angiotensynę, β-bloker), ale nie uzyskano normalizacji wartości ciśnienia tętniczego. W tym samym okresie u chorej stwierdzono nadczynność przytarczyc ze stałą tendencją do wysokich wartości wapnia, uniemożliwiających stosowanie preparatów wapnia oraz witaminy D. Próba włączenia sewelameru okazała się nieudana ze względu na złą tolerancję przez chorą.
Pomimo dużego nasilenia nadczynności przytarczyc (poziom parathormonu 3100 pg/ml), głównie z uwagi na brak zgody chorej na leczenie operacyjne, nie kwalifikowano jej do parathyreidektomii. W listopadzie 2005 r. rozpoczęto leczenie cinakalcetem, początkowo w dawce 30 mg, następnie zwiększono dawkę do 60 mg.
Obserwowano spadek parathormonu, normalizację poziomu wapnia i fosforanów, a także normalizację wartości ciśnienia tętniczego, co umożliwiło redukcję większości stosowanych uprzednio leków hipotensyjnych, ostatecznie chora otrzymuje jedynie bloker kanału wapniowego (nitrendypina) w dawce 40 mg/dobę. W tym czasie nie zmieniano suchej wagi chorej.


Pełna treść artykułu...