Wpływ zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej na budowę i czynność mięśni szkieletowych u chorych dializowanych

Wstęp Mięśnie poprzecznie prążkowane stanowią 45% masy ciała dorosłego człowieka. I chociaż choroby mięśni wyjątkowo rzadko są przyczyną zgonu u chorych dializowanych, to upośledzenie ich czynności jest ważną przyczyną niepełnosprawności i pogorszenia jakości życia chorych.
Miopatią mocznicową nazywa się osłabienie siły mięśniowej związane z przewlekłą niewydolnością nerek (PNN) [1, 2]. Inni autorzy określają miopatię mocznicową jako zmiany atroficzne mięśni bez specyficznych zmian histopatologicznych, rozwijające się w przebiegu niewydolności nerek [3].
Pojęcie miopatii mocznicowej zostało użyte po raz pierwszy przez Serratrice i wsp. w 1967 r. [1]. Miopatię zalicza się do grupy chorób nerwowo-mięśniowych. Obejmują one jednostkę ruchową, na którą składają się: komórka ruchowa rogów przednich rdzenia, wypustka osiowa, płytka nerwowo-mięśniowa oraz włókna mięśniowe [4].

Częstość występowania objawów miopatii u chorych dializowanych jest oceniana na 40–50% [5, 6]. Czynnikami ryzyka wystąpienia objawów miopatii w przebiegu przewlekłej choroby nerek (PChN) są: długa dializoterapia, wiek >60. roku życia, płeć żeńska, współistniejąca cukrzyca i/lub nadciśnienie tętnicze, siedzący tryb życia – mała aktywność fizyczna oraz niedożywienie. Objawy miopatii mogą pojawić się u chorych z PChN niedializowanych przy GFR <25 ml/min. Nasilenie objawów jest mniejsze u chorych w okresie przeddializacyjnym w stosunku do chorych dializowanych, natomiast nie obserwowano istotnych różnic między chorymi hemodializowanymi a dializowanymi otrzewnowo [7].
Objawami miopatii są: osłabienie mięśni, ograniczona tolerancja wysiłku, zmniejszona wytrzymałość, gwałtownie pojawiające się zmęczenie. Uczucie zmęczenia nóg jest częstą przyczyną przerwania próby wysiłkowej w tej grupie chorych. Badania obiektywne wskazują na zmniejszenie siły mięśniowej oraz zaniki mięśniowe [5].

Patogeneza miopatii w przebiegu PChN
Patogeneza miopatii w przebiegu PChN nie jest do końca wyjaśniona. Wśród przyczyn osłabienia siły mięśniowej w przebiegu PChN wymienia się z jednej strony zaburzenia metaboliczne towarzyszące PChN: zaburzenia wodno-elektrolitowe, zaburzenia wapniowo-fosforanowe, zaburzenia metabolizmu karnityny, insulinooporność; z drugiej strony zaburzenia struktury mięśni: zmianę wielkości, wzajemnej proporcji włókien mięśniowych, zmianę gęstości włośniczek oraz czynniki ogólne, takie jak zmniejszona aktywność chorych,...


View full text...