Wskazania do wszczepienia urządzeń u pacjentów po zawale serca z uniesieniem odcinka ST – pytania i odpowiedzi

Terapia resynchronizująca serca okazała się przydatnym narzędziem w leczeniu zaawansowanej postaci niewydolności serca u pacjentów po zawale serca. W badaniach klinicznych z randomizacją przeprowadzonych w dużych grupach pacjentów wykazano korzyści z zastosowania resynchronizacji serca u chorych z niewydolnością serca po zawale serca leczonych optymalną farmakoterapią. Stwierdzono również, że wszczepienie kardiowertera-defibrylatora poprawia rokowanie u pacjentów z pozawałowym upośledzeniem funkcji lewej komory serca przyjmujących optymalną farmakoterapię. Wszczepienie kardiowertera-defibrylatora odgrywa obecnie coraz większą rolę w zapobieganiu nagłemu zgonowi sercowemu u pacjentów z niewydolnością serca po zawale serca. Z tego względu każdy lekarz praktyk powinien mieć świadomość nowych zabiegowych możliwości terapeutycznych u pacjentów z niewydolnością serca, będącej powikłaniem zawału. Celem artykułu jest analiza wskazań, wyników oraz bezpieczeństwa takich terapii u pacjentów po zawale serca.

Cardiac resynchronisation therapy has become a valuable therapeutic tool in patients with advanced chronic heart failure after myocardial infarction. Randomised trials involving large numbers of patients have demonstrated the benefits of CRT in patients with heart failure after myocardial infarction who have failed optimal medical treatment. It has been shown that an implantable cardioverter defibrillator may be beneficial when added to optimal drug treatment in patients with reduced left ventricular function who survive a myocardial infarction. Implantable cardioverter-defibrillators have been increasingly used in adult patients for the prevention of sudden cardiac death. Every clinician should be aware of this evolving alternative therapy for patients with heart failure after myocardial infarction. Thus, the aim of this article is to analyse indications, results and safety of therapy in this population.