Wspomnienia pośmiertne
prof. dr hab. n. med. Walentyna Smoktunowicz-Mazurkiewicz

In memoriam

prof. dr hab. n. med. Walentyna Smoktunowicz-Mazurkiewicz

(1927–2012)

Dnia 12 marca 2012 roku na Cmentarzu Komunalnym Południowym w Warszawie żegnaliśmy prof. dr hab. med. Walentynę Smoktunowicz-Mazurkiewicz – oddanego chorym lekarza dermatologa i wenerologa, utalentowanego dydaktyka i naukowca. W uroczystościach pogrzebowych oprócz rodziny, przyjaciół i współpracowników Pani Profesor zarówno z Instytutu Wenerologii, jak i z warszawskiej Kliniki Dermatologicznej wzięła również udział grupka wiernych pacjentów, którymi prof. Smoktunowicz-Mazurkiewicz opiekowała się podczas swojej wieloletniej pracy lekarskiej.

Profesor Walentyna Smoktunowicz-Mazurkiewicz urodziła się 24 lutego 1927 roku w małej miejscowości Narew w południowej Polsce. W latach 1948–1954 studiowała na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego (później Akademii Medycznej). Dyplom lekarza otrzymała w lutym 1954 roku, a wcześniej, w październiku 1953 roku rozpoczęła pracę w warszawskiej Klinice Dermatologicznej i przez kilkadziesiąt lat była związana z jednostkami Akademii Medycznej w Warszawie: początkowo z Katedrą i Kliniką Dermatologii (1953–1980), a następnie z Instytutem Wenerologii, w którym pełniła funkcje zastępcy dyrektora (1980–1996) i dyrektora (1996–1998) oraz kierownika Zakładu Organizacji Zwalczania Chorób Wenerycznych (1989–1996) i kierownika Kliniki Chorób Wenerycznych (1996–1998).

Stopień naukowy doktora nauk medycznych Walentyna Smoktunowicz-Mazurkiewicz zdobyła w czerwcu 1964 roku na podstawie pracy: „Badania nad etiologią i patogenezą tzw. zespołu Melkerssona-Rosenthala i cheilitis granulomatosa”. W 1986 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy: „Obraz kliniczny i histopatologiczny, przebieg oraz wyniki leczenia kłykcin kończystych w świetle spostrzeżeń własnych”. Jako jedna z pierwszych w kraju opublikowała prace na temat AIDS. Jest autorką ponad 100 prac naukowych.

Praca dydaktyczna Pani Profesor nie ograniczała się tylko do prowadzania zajęć w ramach tzw. pensum. Wykładała na różnego rodzaju kursach klinicznych i seminariach. Brała czynny udział w zajęciach kół naukowych studentów na terenie uczelni. Była konsultantem naukowym i współscenarzystką wielu filmów popularnonaukowych i dydaktycznych. Stale uczestniczyła w kształceniu podyplomowym lekarzy jako wykładowca na licznych kursach doskonalących lub atestacyjnych dla specjalistów i...


Pełna treść artykułu...