Wspomnienie pośmiertne – prof. dr hab. n. med. Witold Sowiński

Profesor dr hab. n. med. Witold Sowiński (1917–2009)


W dniu 7 kwietnia 2009 roku zmarł wybitny polski dermatolog i mikolog prof. dr hab. n. med. Witold Sowiński. Profesor Witold Sowiński należał do odchodzącego pokolenia polskich lekarzy, którzy studia medyczne ukończyli jeszcze w okresie międzywojennym i następnie czynnie uczestniczyli w walce podziemnej podczas II wojny światowej, zapisując wspaniałą kartę w historii polskiej medycyny.
Profesor Sowiński urodził się w 1917 roku w Kąkolewie, w obecnym powiecie leszczyńskim, a więc jeszcze w zaborze pruskim. Większość jego życia była związana jednak z ukochanym przez niego Poznaniem. Tu ukończył w 1934 roku Gimnazjum im. św. Marii Magdaleny, a w 1939 roku uzyskał dyplom lekarza medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Adama Mickiewicza. Wkrótce potem, po wybuchu II wojny światowej, został wysiedlony wraz z rodziną z Poznania do Częstochowy. W latach 1939–1942 pracował na Oddziale Chorób Zakaźnych, a następnie do 1945 roku na Oddziale Dermatologicznym Szpitala Miejskiego w Częstochowie. Lata spędzone w Częstochowie były dla Profesora nie tylko początkiem pracy lekarskiej, ale także okresem walki konspiracyjnej z niemieckim najeźdźcą. W szeregach Armii Krajowej pełnił między innymi odpowiedzialną funkcję opiekuna medycznego w Częstochowskim Oddziale Lotniskowym w czasie przerzucania do kraju „cichociemnych”.
Po powrocie do Poznania w 1945 roku, na zlecenie Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego, uczestniczył w powojennej organizacji Kliniki Dermatologicznej, w której pracował jako starszy asystent do 1949 roku, kiedy to został powołany do służby wojskowej i skierowany do Szpitala MSW w Poznaniu na stanowisko ordynatora Oddziału Dermatologicznego. Na tym stanowisku profesor Witold Sowiński przepracował 40 lat, aż do czasu przejścia na emeryturę w 1989 roku.
W 1945 roku uzyskał pierwszy, a w 1952 roku drugi stopień specjalizacji z chorób skórnych i wenerycznych. W 1946 roku na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu otrzymał stopień doktora medycyny po obronie pracy na temat żylaków i dermatologicznych schorzeń podudzi. W 1962 roku uzyskał w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi stopień doktora habilitowanego medycyny na podstawie rozprawy pt. O saprofitycznym i pasożytniczym wzroście grzyba strzygącego w narządzie paznokciowym. Od 1979 roku do czasu przejścia na emeryturę był też etatowym pracownikiem...


Pełna treść artykułu...