Występowanie leiomyoma cellulare w materiale pooperacyjnym – opis sytuacji klinicznych

Wstęp: Mięśniak gładkokomórkowy (leiomyoma) jest najczęstszym niezłośliwym nowotworem trzonu macicy. Do rzadkości należy umiejscowienie mięśniaków w szyjce macicy i okolicy więzadła szerokiego macicy. Wśród mięśniaków gładkokomórkowych mięśniak bogatokomórkowy (leiomyoma cellulare – LC) stanowi około 5,0%.

Cel pracy: Ocena częstości występowania LC wśród 294 kobiet z mięśniakami oraz mięśniakami i endometriozą macicy, stwierdzonymi w badaniach pooperacyjnych.

Materiał i metody: Do zabiegu chirurgicznego kwalifikowano pacjentki na podstawie wyników badania ginekologicznego i ultrasonograficznego oraz oceny histopatologicznej wyskrobin z jamy macicy. Ostateczne rozpoznanie ustalono w Zakładzie Patomorfologii Radomskiego Szpitala Specjalistycznego, opierając się na wyniku badania mikroskopowego materiału pooperacyjnego. Analizę kliniczną przeprowadzono w 16 przypadkach, w których w badaniach pooperacyjnych rozpoznano LC.

Wyniki: Wśród kobiet operowanych z powodu mięśniaków (n = 179; 60,9%) oraz mięśniaków i endometriozy narządów płciowych (n = 115; 39,1%) utkanie bogatokomórkowe mięśniaka gładkokomórkowo-mięśniowego rozpoznano w badaniach histopatologicznych odpowiednio w 9 (5,0%) i 7 (6,1%) przypadkach; łącznie w 16 (5,4%) przypadkach. Średni wiek pacjentek z LC wyniósł 45,6 roku, natomiast pacjentek z mięśniakami oraz mięśniakami i endometriozą narządów płciowych 49,1 roku. Średni wiek kobiet z LC był znamiennie niższy w porównaniu z pacjentkami operowanymi z powodu mięśniaków narządów płciowych. W 87,5% przypadków LC stwierdzono w mięśniakach usytuowanych w trzonie macicy, a w pozostałych 12,5% (2 przypadki) – w szyjce macicy i okolicy przymacicza.

Wnioski: leiomyoma cellulare w narządach płciowych występuje głównie w trzonie macicy (87,4%), natomiast sporadycznie w szyjce macicy (6,3%) i okolicy więzadła szerokiego macicy (6,3%).

Introduction: Leiomyoma in one of the most common benign endometrial cancers. Location of the myoma in the cervix and the area of the broad ligament of the uterus is rare. Leiomyoma cellulare (LC) occurs in about 5.0% of leiomyoma cases.

Aim of the research: To determine the occurrence of LC among 294 cases of myomas as well as myomas and uterine endometriosis, found in postoperative examinations.

Material and methods: Patients were qualified for the surgery based on a gynaecological examination, an ultrasonographic examination and a histological assessment of scrapings from the uterine cavity. The final diagnosis was given at the Centre of Pathomorphology of the Radom Specialist Hospital in Radom, based on a microscopic examination of postoperative material. Clinical analysis was performed in 16 cases, where LC was diagnosed during postoperative examination.

Results: Among the women operated on due to myomas (n = 179; 60.9%) as well as myomas and reproductive organ endometriosis (n = 115; 39.1%), LC tissue was diagnosed during histopathological examination in 9 (5.0%) and 7 (6.1%) cases, respectively. The average age of the LC patients was 45.6, whereas in patients with myomas as well as myomas and reproductive organ endometriosis it was 49.1. The average age of LC patients was significantly lower in relation to patients operated on due to reproductive organ myomas. In 87.5% of the cases, LC was found in myomas situated in the body of the uterus; and in the remaining 12.5% (2 cases), in the cervix and the area of the parametrium.

Conclusions: Leiomyoma cellulare in reproductive organs concerned mainly the body of the uterus (87.4%), and sporadically the cervix (6.3%) and the area of the broad ligament of the uterus (6.3%).