eISSN: 1733-7607
ISSN: 1733-4101
Leczenie Ran
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Editorial board Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Ethical standards and procedures
1/2020
vol. 17
 
Share:
Share:
abstract:
Guidelines/recommendations

Wytyczne postępowania miejscowego w ranach niezakażonych, zagrożonych infekcją oraz zakażonych – przegląd dostępnych substancji przeciwdrobnoustrojowych stosowanych w leczeniu ran. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran

Maciej Sopata
1
,
Arkadiusz Jawień
2
,
Beata Mrozikiewicz-Rakowska
3
,
Zofia Augusewicz
4
,
Marta Bakowska
5
,
Irena Samson
6
,
Marcin Gabriel
7
,
Tomasz Grzela
8
,
Tomasz Karpiński
9
,
Izabela Kuberka
10
,
Zbigniew Krasiński
7
,
Mariusz Kózka
11
,
Paulina Mościcka
12
,
Bartosz Mańkowski
13
,
Przemysław Mańkowski
14
,
Jerzy Sikorski
13
,
Anna Sobieszek-Kundro
15
,
Maria T. Szewczyk
12
,
Piotr Szoka
16

  1. Pracownia Leczenia Ran Przewlekłych, Katedra i Klinika Medycyny Paliatywnej, Hospicjum Palium, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
  2. Katedra i Klinika Chirurgii Naczyniowej i Angiologii, Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
  3. Klinika Diabetologii i Chorób Wewnętrznych, Warszawski Uniwersytet Medyczny
  4. Oddział Chirurgii Ogólnej, Copernicus PL sp. z o.o., Gdańsk
  5. Specjalistyczny Ośrodek Leczenia Ran i Zespołu Stopy Cukrzycowej Magma-Med, Rzeszów
  6. Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych, Gdańsk
  7. Klinika Chirurgii Naczyniowej, Wewnątrznaczyniowej, Angiologii i Flebologii, Uniwersytet Medyczny Poznań, Poznań
  8. Pracownia Biologii Molekularnej, Centrum Biostruktury Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Warszawa
  9. Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
  10. Zakład Chorób Układu Nerwowego, Katedra Pielęgniarstwa Klinicznego, Wydział Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
  11. Oddział Kliniczny Chirurgii Naczyniowej, Szpital Uniwersytecki w Krakowie
  12. Zakład Pielęgniarstwa Chirurgicznego i Leczenia Ran Przewlekłych, Katedra Pielęgniarstwa Zabiegowego, Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
  13. Klinika Chirurgii Urazowej, Leczenia Oparzeń i Chirurgii Plastycznej, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
  14. Katedra i Klinika Chirurgii, Traumatologii i Urologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
  15. Oddział Dermatologiczny, Wojewódzki Szpital Zespolony, Elbląg
  16. Zakład Farmakologii, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
LECZENIE RAN 2020; 17 (1): 1-21
Online publish date: 2020/07/02
View full text Get citation
 
PlumX metrics:

Wstęp

Pomimo coraz większej dostępności licznych preparatów o działaniu przeciwdrobnoustrojowym oraz wspomagającym proces gojenia, leczenie ran przewlekłych jest stałym wyzwaniem dla współczesnej medycyny i znaczącym problemem ekonomicznym w opiece zdrowotnej. Szacuje się, że w krajach uprzemysłowionych problem ran przewlekłych dotyczy ok. 1–1,5% populacji oraz ok. 3% populacji powyżej 60. roku życia [1, 2]. Według najnowszych danych w Polsce jest niemal 500 tys. takich pacjentów, a w USA nawet 4,5 mln. Częstość występowania ran przewlekłych stale wzrasta, co wiąże się m.in. z postępującym procesem starzenia się społeczeństwa. Takie schorzenia, jak cukrzyca, miażdżyca naczyń obwodowych czy otyłość, predysponują do występowania ran przewlekłych. Najczęstsze ich postacie to: owrzodzenie żylne, mieszane lub tętnicze goleni, zespół stopy cukrzycowej oraz odleżyny. Równie istotnym czynnikiem jest obecność drobnoustrojów, które mogą prowadzić do rozwoju zakażenia, a tym samym zakłócają proces gojenia. Dlatego niezwykle ważne jest kompleksowe leczenie miejscowe obejmujące stosowanie specjalistycznych opatrunków i preparatów o działaniu antyseptycznym, które są kluczowym elementem procesu terapeutycznego [3–5]. Niniejsze opracowanie ma na celu usystematyzowanie wiedzy na temat dostępnych metod leczenia ran, ze szczególnym uwzględnieniem ran narażonych lub objętych procesem infekcji, a także porównanie dostępnych środków o działaniu antyseptycznym, które mogą dodatkowo wspomagać proces gojenia.

Ocena mikrobiologicznego stanu rany

Bakterie są najważniejszym czynnikiem etiologicznym zakażenia ran. W ranach przewlekłych najczęściej izolowanymi bakteriami tlenowymi są: Staphylococcus aureus, gronkowce koagulazoujemne, paciorkowce beta-hemolizujące, Enterococcus sp., Corynebacterium sp., Escherichia coli, Klebsiella sp., Enterobacter sp., Proteus sp. i Pseudomonas aeruginosa. Coraz częściej wykrywane są również Acinetobacter sp. i Stenotrophomonas maltophilia. Wśród mikroorganizmów beztlenowych przeważają bakterie z rodzaju Peptostreptococcus, Clostridium, Bacteroides, Prevotella, Porphyromonas, Fusobacterium oraz Propionibacterium acnes. Istotnym czynnikiem patogennym w zakażeniach ran są również grzyby, głównie z rodzaju Candida [6].

Duży problem stanowią zakażenia ran pooperacyjnych. Znaczenie tych infekcji wynika zarówno z wydłużania się procesu gojenia ran pooperacyjnych, a co za tym idzie – z ryzyka powikłań septycznych, jak i...


View full text...
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.