Z PORTALU E-REUMATOLOGIA.PL

Strategia zmniejszania dawkowania inhibitorów czynnika martwicy nowotworów w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów

Zgodnie z zaleceniami EULAR celem terapii jest uzyskanie remisji choroby. Cel ten zostaje osiągnięty przy użyciu leków modyfikujących przebieg choroby: klasycznych i biologicznych.
U chorych utrzymujących remisję należy stopniowo redukować stosowane leki, co jest uzasadnione ekonomicznie, ale także ze względu na ograniczenie potencjalnych działań niepożądanych stosowanej terapii. W przypadku leków biologicznych podawanych podskórnie przy zmniejszaniu dawkowania leku preferowana jest strategia zwiększania odstępów między iniekcjami zamiast zmniejszania dawki pojedynczych iniekcji. Wieloośrodkowe otwarte badanie miało na celu porównanie dwóch strategii postępowania u pacjentów z rozpoznaniem reumatoidalnego zapalenia stawów będących w remisji powyżej 6 miesięcy, stosujących dłużej niż rok inhibitor czynnika martwicy nowotworów (tumor necrosis factor – TNF): adalimumab lub etanercept w stałej dawce. W pierwszej grupie (n = 73) stosowano leczenie inhibitorami TNF w pełnej zalecanej dawce, w drugiej grupie (n = 63) wdrożono strategię stopniowej redukcji dawkowania stosowanego leku poprzez wydłużanie odstępów między kolejnymi podaniami, aż do pełnego odstawienia leku, przy czym szybkość zmniejszania dawkowania zależała od aktywności choroby mierzonej w skali DAS 28 (jeżeli u chorego stwierdzano remisję, wydłużano odstępy między iniekcjami, a w przypadku zwiększenia aktywności choroby odstępy między podawaniem kolejnych dawek leku zmniejszano). Badanie trwało 18 miesięcy. W grupie, w której redukowano dawkowanie leku biologicznego, inhibitor TNF udało się odstawić u 39,1% chorych, u 35,9% wydłużono odstępy między kolejnymi dawkami, natomiast u 20,3% konieczne było utrzymanie pełnego dawkowania. Częstość występowania zaostrzenia objawów chorobowych (definiowanego jako DAS 28 > 2,6 i wzrost wartości DAS 28 o więcej niż 0,6) była większa w grupie z redukcją inhibitora TNF i wynosiła 76,6% w porównaniu z 46,5% w grupie z pełną, stabilną dawką. Pomiędzy grupami nie stwierdzano jednak różnic w ocenie progresji zmian strukturalnych. Wyniki oceny aktywności choroby w obu grupach nie były równoważne, zaostrzenie choroby częściej odnotowywano w grupie z redukcją leku. Jednak u części chorych udało się odstawić leczenie biologiczne i utrzymać remisję choroby.

Źródło: Fautrel B, Pham T, Alfaiate T, et al. Step-down strategy of...


Pełna treść artykułu...