Z PORTALU E-REUMATOLOGIA.PL

Dieta bogata w błonnik zmniejsza ryzyko choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych

Jak wynika z amerykańskich badań prospektywnych prowadzonych na Uniwersytecie w Bostonie, dieta bogata w błonnik pochodzenia roślinnego przynosi wyraźne korzystne efekty zdrowotne, takie jak niższy poziom cholesterolu, lepsza kontrola stężenia glukozy we krwi i mniejsza masa ciała.
Badanie obejmowało 1268 osób w wieku powyżej 50 lat, u których spożycie błonnika było większe, niż wynosi średnia. Po 9 latach obserwacji stwierdzono u nich o 61% mniejsze ryzyko wystąpienia objawów choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych niż u osób, u których spożycie błonnika było poniżej średniej.
Dieta bogata w błonnik przyczynia się do utrzymania niższej masy ciała oraz zapobiega powstawaniu stanów zapalnych, które powodują choroby zwyrodnieniowe stawów. Błonnik działa jak probiotyk, co prowadzi do wzrostu pożytecznych bakterii w jelitach i przyczynia się do zmniejszenia stanów zapalnych.
Jest to pierwsze badanie, które pokazuje, że spożywanie większej ilości błonnika obniża ryzyko powstania choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych. Zwiększone spożycie błonnika pokarmowego wydaje się jednym z najbardziej ekonomicznych sposobów zmniejszenia ryzyka wystąpienia tej choroby.
Obecnie średnie dzienne spożycie błonnika wśród dorosłych Amerykanów wynosi ok. 15 g, jest to znacznie poniżej zalecanego poziomu, który wynosi 22,4 γ dla kobiet i 28 γ dla mężczyzn powyżej 50. roku życia.

Źródło: Dai Z, Niu J, Zhang Y i wsp. Dietary intake of fibre and risk of knee osteoarthritis in two US prospective cohorts. Ann Rheum Dis 2017. doi: 10.1136/annrheumdis-2016-210810.

Obraz kliniczny zespołu Sjögrena a miejsce zamieszkania

Etiologia pierwotnego zespołu Sjögrena (PZS) jest nieznana. Hipotetycznie zakłada się, że u osobników podatnych genetycznie przy zadziałaniu określonych czynników środowiskowych może dojść do zachorowania. Dlatego miejsce zamieszkania oraz pochodzenie etniczne może warunkować obraz kliniczny choroby.
Przeanalizowano dane 7748 kobiet i 562 mężczyzn z rozpoznaniem PZS leczonych w 20 ośrodkach klinicznych usytuowanych na pięciu kontynentach. Zdecydowaną większość, bo aż 78% (6174), stanowili chorzy rasy białej, 1066 (14%) miało pochodzenie azjatyckie, 393 (5%) latynoamerykańskie, 103 (1%) afroamerykańskie, a 147 (2%) miało inne pochodzenie. U Afroamerykanów chorobę rozpoznano średnio o 7 lat wcześniej w porównaniu z chorymi...


Pełna treść artykułu...